Column
———
Hans Witjes
Of de 1-3 overwinning van Vitesse in De Goffert tegen NEC verdiend was of niet, doet er om drie redenen niet toe. Ten eerste zijn de punten voor de ploeg van trainer Phillip Cocu van eminent belang voor de ranglijst. Ten tweede kan het moreel deze oppepper goed gebruiken. En ten derde, als bonus, winst in het hol van de leeuw in de derby is toch wel extra lekker.
In Nijmegen heb ik een ploeg gezien die keihard heeft gestreden voor iedere meter. Afgelopen woensdag tegen FC Twente gebeurde dat ook, dat móét vanaf nu de standaard worden. Daar begint de route naar resultaten namelijk mee.
Dat de geelzwarten in de beginfase een fraai doelpunt maakten via de kopbal van Van Ginkel was natuurlijk een enorme opsteker. Daarna ontrolde zich een interessant eerste bedrijf, waarin van alles gebeurde. NEC kreeg de overhand met veel balbezit op de Vitessehelft, waarbij het vele malen diep het strafschopgebied kon binnendringen. Een tegendoelpunt kon bijna niet uitblijven en viel dan ook. Vitesse stelde daar enkele gevaarlijke tegenstoten tegenover en had daarbij de pech dat kort voor rust een doelpunt van Hamulic vanwege enkele centimeters buitenspel werd afgekeurd.
Na de thee daalde de amusementswaarde behoorlijk en werden goede acties en combinaties aan beide kanten schaars. NEC ging nadrukkelijk voor meer dan een gelijkspel, Vitesse zou uiteindelijk zeker hebben kunnen leven met een puntje. Door een goede vrije trap van Pinto en een doorkopbal van Oroz (zijn derde doelpunt al in de derby!) leken het één minuut voor tijd zelfs drie punten te worden en in de laatste minuut van de extra tijd maakte Manhoef dat helemaal zeker.
Tot zover het wedstrijdverslagachtige gedeelte, nu mijn persoonlijke kanttekeningen bij de spelers.
Complimenten voor doelman Room. Hij keepte tot nu toe al een stabiel seizoen, vandaag bevestigde hij dat beeld nadrukkelijk. Hij verricht uitstekende reddingen en is een toonbeeld van rust.
Rechtsback Arcus combineerde af en toe aardig mee aan de rechterkant, maar liep verdedigend weer te schutteren. Hansen van NEC had een heerlijke middag tegen hem. Gelukkig was deze linksbuiten niet goed genoeg om daar het maximale rendement uit te halen.
De centrale verdedigers Oroz en Hendriks hebben een degelijke wedstrijd gespeeld, met voor de Kroatische Oostenrijker nog zijn kopgoal als kers op de taart. Bij de tegengoal snapte ik niet dat Hendriks, zoals heel veel verdedigers tegenwoordig doen, met de handen op de rug stilstaand het schot probeerde te blokkeren. Op die manier zet je jezelf volledig vast. Beweeg vooruit en zet je been vooruit om de bal te blokken.
Linksback Pinto begint er wat beter in te komen. Ik zag wel een keer in een sprintduel dat hij niet al te snel is, maar ja, dat was (en is) zijn voorganger Wittek ook niet. De Portugees volgde de Duitser in ieder geval waardig op met de licht aangesneden vrije trap waar het tweede doelpunt uit kwam.
Middenvelder Van Ginkel speelde één helft mee en viel daarna licht geblesseerd uit. Hij scoorde met een fraaie kopbal. Dat is geen toeval, hij is een goede kopper. Als aanvoerder is hij een voortrekker qua inzet en hij is technisch goed onderlegd. Daardoor heeft hij ook met minder acceleratievermogen nog steeds zijn waarde.
Middenvelder Meulensteen kan heel goed voetballen, maar had deze dag goede en ook mindere momenten. De gele kaart die hij al vroeg in de wedstrijd kreeg, was overigens onterecht.
Middenvelder Kozlowski komt eraan. Hij leverde de assist voor de eerste goal en had meer aardige momenten. Later in de wedstrijd gingen er toch weer wat kansrijke acties van de talentvolle Pool mis.
Rechterspits Manhoef heeft zijn vorm terug en was een plaag voor de Nijmeegse defensie. Diep in blessuretijd, toen NEC alles of niets speelde, kreeg hij een vrij veld en scoorde de alles beslissende 1-3. Heel jammer dat hij verzuimde om de bal breed te leggen op de meegekomen Jonathans, die hem zo in het lege doel had kunnen schuiven. Dat was de beste optie en zou voor de sterk spelende invaller erg leuk zijn geweest.
Van spits Hamulic heb ik eerder geschreven dat ik in hem geen goalgetter zie, omdat hij de finesse daarvoor mist. Ik moet zeggen dat ik hem in Nijmegen uitstekend vond spelen. Hij werkte weer keihard en had ook een aantal individuele acties, waarbij hij op snelheid tegenstanders uitspeelde. Verder stond hij net buitenspel toen hij vlak voor rust scoorde. Tegen Twente werd een doelpunt van hem om dezelfde reden afgekeurd, toen door eigen schuld. Nu kon hij er niets aan doen. Ik had hem zijn eerste competitiedoelpunt graag gegund.
Linkerspits De Regt trok met zijn enorme loopvermogen over grotere delen van het veld dan iemand in die rol normaal gesproken doet. Ik vind dit een talentvolle jonge speler, die echter dit keer iets te veel dingen fout zag gaan. Hij moet soms iets meer rust nemen aan de bal.
Invaller Cornelisse speelde een degelijke partij op het middenveld en schakelde de voor rust in de diepte gevaarlijke Mattsson vrijwel uit.
Invaller Jonathans kwam er pas in de 86e minuut in. In de korte tijd die hij kreeg, liet hij meteen zien hoe vreemd het is dat Cocu hem zo weinig minuten geeft. Deze jongen heeft een actie en durft die ook onder alle omstandigheden te maken. Zo stond hij ook aan de basis van de vrije trap waar de 2-1 uit viel.
De niet geheel fitte Isimat-Mirin kwam er in de 90e minuut (na de break) in. Hij was in de korte tijd daarna toch van cruciaal belang door verschillende richting strafschopgebied gepompte ballen soeverein weg te koppen. Hem inbrengen was een goede tactische zet van Cocu.
Nu zelfs Almere City FC wedstrijden begint te winnen, zijn de drie punten van nog groter belang dan ze al leken. Laten we die koesteren en er een klein weekje van genieten. Daarna wacht Excelsior Rotterdam, een ploeg die veel beter voetbalt dan wie ook verwacht had. Een ander soort tegenstander in een ander soort wedstrijd dan de derby, maar misschien met een nog hogere moeilijkheidsgraad.
NEC – Vitesse 1-3
6. Van Ginkel 0 -1, 26. Mattsson 1-1, 89. Oroz 1-2, 90. Manhoef 1-3