Wie herinnert zich niet het seizoen 2022 – 2023, waarin Excelsior Sportief Arnhem, beter bekend als ESA, de voetballiefhebbers een bizar competitieverloop voorschotelde? Met een vliegende start voor de ploeg van coach Marco Bosch van twaalf gewonnen wedstrijden op rij in de derde klasse A zaterdagamateurs? Met begin februari 2023 dertien punten voorsprong op de nummer twee en volgens vriend en vijand direct afstevenend op het kampioenschap?
Om vervolgens vanaf half februari met een nederlaag tegen De Braak in een nauwelijks te stoppen duikvlucht terecht te komen en noch kampioen werd, noch de nacompetitie voor promotie overleefde? De gedachten aan dat horrorseizoen kwam bij deze competitiestart weer even terug: de eerste zes wedstrijden werden allen verloren. Maar geen spoor van paniek bij coach Marco Bosch. Wel wat slapeloze nachten.
Aan de vooravond van de absolute stadsderby De Paasberg – ESA (zaterdag 4 mei, 14.30 uur Sportpark De Paasberg) kijken we, voordat we zijn kansen tegen de nummer drie De Paasberg bespreken, nog even terug op de afgelopen periode. Bosch: “Vorig seizoen was inderdaad bizar. Maar, en dat heb ik destijds vele malen uit moeten leggen, dat had wel zijn oorzaken. Ik heb toen, zeker na de winterstop, nauwelijks met hetzelfde team kunnen spelen: spelers die zouden komen, kwamen niet, spelers gingen weg, het was zeer onrustig, met alle gevolgen van dien.”
Of dat nu anders is, gezien de zeer matige start? Marco Bosch: “Zeker! Oké, we verliezen de eerste zes wedstrijden, maar de manier waarop verschilt nogal met vorig jaar. Je moet niet vergeten dat we met een relatief nieuwe groep zijn gestart en er ook een aantal belangrijke spelers vertrokken is. Dat betekent dat we de selectie hebben aangevuld met jeugdspelers en in combinatie met de meer ervaren spelers Honorio Bambi en Thomas Wemmenhove vormde dat een brede selectie van 24 spelers. Met deze 100% gemotiveerde groep zijn we begonnen en dat betekende dat je in het begin erg vanuit de breedte werkt en we zeker in de eerste helft van de competitie nauwelijks op individuele klasse hebben kunnen spelen. Daarnaast hebben we een aantal wedstrijden gewoon door botte pech verloren: een dom foutje, een onmogelijke score van de tegenstander, dat soort zaken. Je ziet dan dat als we achter komen te staan we gaan forceren. In dat soort situaties kwamen we nog wat mentale weerbaarheid te kort.”
Toch heeft de gedreven Bosch nooit getwijfeld over de kwaliteiten van zijn huidige selectie. “We hebben bijvoorbeeld met Sten Bonekamp, die overigens aan het einde van het seizoen naar RKHVV vertrekt, klasse in huis. Andere teams benoemen dat ook: we verloren vóór de winterstop bijvoorbeeld fors van Twello, maar zij geven dan wel aan dat we in voetballend opzicht absoluut gelijk zijn aan hen.”
Slapeloze nachten
Heeft hem in het begin van dit seizoen nooit het gevoel bekropen van ‘hier gaan we weer?’ Bosch: “Nee, geen enkel moment. Natuurlijk heeft het mij wel bezig gehouden en na alweer een verloren wedstrijd heb ik echt wel slapeloze nachten gehad, dat mag je gerust weten. De omslag zag ik tegen OVC ’85. Voor ons een cruciale wedstrijd om de degradatieplaatsen. We speelden een fantastische wedstrijd en wonnen met 2-3. Direct daarna pakten we De Treffers met 2-4. De twee wedstrijden daarop verloren we weliswaar, maar daarna kwamen we in de flow.”
En dat is aan de cijfers te zien: na de winterstop kende ESA nog twee uitglijders tegen respectievelijk AVW’66 en Kolping, maar wonnen de Arnhemmers zeven wedstrijden. Daardoor staan zij niet alleen op een relatief veilige zevende plaats, maar leiden zij met 21 punten uit 8 wedstrijden in de strijd om de tweede periodetitel.
“Ja”, vervolgt Bosch. “Het loopt lekker. Nu moet ik eerlijk zeggen dat wij de laatste wedstrijden tegen de wat mindere teams in de competitie speelden, maar we wonnen ook van koploper JVC Cuijk met 2-1. Direct daarna die wedstrijd tegen het onder ons staande Kolping. Met 1-4 verloren. Een krankzinnige wedstrijd, twee keepers die uitvielen, maar ook echte fouten aan onze kant. Die wedstrijd heeft wel het een en ander teweeg gebracht binnen het team. Tegen Cuijk hadden we onze speelwijze aangepast en een aantal spelers verbaasde zich erover dat we dat tegen Kolping niet deden. Dat namen ze mij wel een beetje kwalijk. We hebben daar een goed en verhelderend gesprek over gevoerd, maar toen ik de wedstrijd daarop een paar spelers in de warming-up de kantjes eraf zag lopen, werd ik helemaal gek. Hoezo er volledig voor gaan? En dan in de warming-up je er gemakkelijk van afmaken? Dat gaat er dan bij mij niet in en dat heb ik het team ook luid en duidelijk laten weten. Voor mij voelde dat als een opluchting en ik denk ook dat het een omslag voor het team betekende: we hebben daarna niets meer verloren.”
Leergierig
De leraar bewegingsonderwijs aan het Olympus College in Arnhem werkt op dit moment met ontzettend veel plezier. Bosch hierover: “We hebben een fantastisch team, ik vind dit seizoen persoonlijk ook leuker dan vorig seizoen. Er wordt keihard gewerkt en ik ben blij dat we de dip aan het begin van de competitie achter ons hebben kunnen laten. Mijn docent van vroeger zei altijd ‘op het moment dat het slecht gaat, moet je plezier maken’ en dat hebben we gedaan. We trainen twee keer per week en dan staan we met 20 spelers op de training! Ik had vorig seizoen in twee weken meer afzeggingen voor trainingen dan nu in het hele seizoen! Dat zegt toch ook wel wat. De kracht van mijn team? Ze zijn ontzettend leergierig en hebben de wil om te winnen. En dat is ons niet aan komen waaien, maar het resultaat van een zorgvuldig doorlopen proces.”
Toch verruilt Marco Bosch aan het einde van het seizoen ESA voor RKSV Driel, uitkomend in de derde klasse C, maar spelend op zondag. Wanneer je Bosch vol passie en betrokkenheid hoort praten over zijn huidige team, roept dat de vraag op waarom hij eigenlijk wil verkassen?
Voetballende dochters
Bosch: “Ik heb het absoluut naar mijn zin bij ESA. Maar ik heb twee dochters, die ook voetballen en eigenlijk kan ik daar nooit bij zijn. Ze zijn nu op een leeftijd waarop dat aan mij begint te knagen, ik wil dat mee maken. Daarnaast is dit mijn vierde seizoen bij ESA en hoe leuk het hier ook is, wil ik eerlijk gezegd ook wel weer ergens anders kijken, in een andere omgeving, met andere mensen. En ja, dan is het altijd moeilijk om weg te gaan, had ik ook toen ik bij Arnhemia en OVC ’85 vertrok.”
Nog vier wedstrijden te gaan, met De Paasberg als eerste en wellicht belangrijkste tegenstander. Een onvervalste stadsderby en zo wordt dat ook door Bosch en zijn team beleefd. Bosch: “Zeker leeft dat, ook bij onze toeschouwers! Bij De Paasberg speelt een aantal spelers met een ESA-verleden, dat telt ook mee, geeft een extra prikkel. We willen laten zien wat we waard zijn. We hebben niet iets extra’s gedaan, we trainen gewoon twee keer, maar wel scherp. Onze kansen? Ik denk dat ze te pakken zijn. Dat geloof moet er dan natuurlijk ook wel binnen het team zijn. We scoren best veel, maar moeten er voor zorgen dat we het achter dicht houden. Maar ik heb er een goed gevoel over. Deze wedstrijd komt voor ons op het juiste moment: we zitten in een goede flow, dus het moet kunnen. Maar De Paasberg heeft natuurlijk een prima elftal.”
Aldus Marco Bosch, de man die voetbal uitstraalt en uitademt. Waar zijn ESA-avontuur eindigt? Bosch: “We willen ons allereerst veilig spelen. Als ons dat lukt, we hebben daar nog zes punten voor nodig, dan pakken wij de periodetitel. Maar zo denkt De Paasberg er waarschijnlijk ook over.”
* Klik hier voor het voetbalprogramma op 4 en 5 mei 2024
* Foto geheel boven: Marco Bosch, trainer-coach van ESA. (Foto: Wim Ludeke)
* Foto ’s daaronder: spelmomenten uit de heenwedstrijd ESA – De Paasberg (1-3). (Foto ‘s: Nico Kooij)
* Tekst: Wim Ludeke