Column
———
Hans Witjes

Het 2-2 gelijkspel zaterdagavond thuis tegen RKC Waalwijk leverde Vitesse het eerste punt van het seizoen op. Vooraf was op meer gehoopt, maar dat de Arnhemse ploeg zich na een 0-2 achterstand terug knokte, was in ieder geval positief. En er waren gelukkig meer lichtpunten in deze moeilijke, onzekere tijden.

Om te beginnen was er in de fase voorafgaand aan de wedstrijd  positieve informatie van de Vitessedirectie over de stand van zaken rond de overname van de club en de mogelijkheden in de enkele nog resterende dagen van de transferperiode. Iedereen met een Vitessehart snakte daarnaar en de negatieve gevoelens die steeds meer de overhand begonnen te krijgen, werden daardoor naar de achtergrond gedrongen.

Andere lichtpunten waren de met veel passie gespeelde tweede helft en de kwaliteit van het spel van een aantal nieuwe Vitessespelers.

De eerste helft was nog zeer teleurstellend, ondanks de prima sfeer. De aanhang stelde zich namelijk vanaf het begin vierkant achter de geelzwarte ploeg op. Omdat RKC Waalwijk in het eerste halfuur zeer zwak speelde, konden de mannen van trainer Thomas Letsch in die fase gemakkelijk het initiatief pakken, maar zij speelden te weifelend en slordig om resultaat te boeken. En dan zul je, zeker in tijden van tegenspoed, altijd zien dat er plompverloren een goal aan de andere kant valt. Balverlies van Cornelisse ver op de RKC-helft, een snelle lange pass dwars door de Vitesse-verdediging en bij de eerste RKC-kans was het meteen raak. Op dat moment onverdiend, maar het gevolg van aanvallende machteloosheid in combinatie met een kwetsbare verdediging.

Toen kort na rust uit een prachtige vrije trap de 0-2 viel, leek de volgende complete afgang in wording. Zo ver kwam het niet, want Vitesse rechtte de rug en trok gepassioneerd ten aanval. Mede mogelijk gemaakt door twee goede wissels van Letsch. Sankoh kwam voor Buitink en nieuweling Kzolowski voor Ferro. De Duitse trainer sloeg daarmee twee vliegen in één klap: hij haalde twee zwakke broeders  eruit en legde nog meer accent op de aanval.

Het was de inleiding voor een hele leuke tweede helft, waarin Vitesse terugkwam tot 2-2 en ook nog had kunnen winnen. Aangezien RKC tussendoor enkele venijnige tegenstoten plaatste, had de overwinning in de eindfase ook nog naar Brabant kunnen gaan. Dat was niet verdiend geweest en zover kwam het ook niet.

Bij de nieuwelingen vielen deze avond een aantal lichtpunten en een paar minpunten te noteren. Positieve vermeldingen zijn er voor Arcus, Flamingo, Kozlowski en in mindere mate ook Sankoh.

Arcus was zeer actief in de rechterzone en speelde zijn beste wedstrijd tot nu toe. Als hij dit kan doorzetten, is hij (tegen mijn eerdere verwachting in) van waarde.

Flamingo speelde voor het eerst een hele wedstrijd en deed dat voortreffelijk. Een absolute aanwinst, die zowel achterin als op het middenveld goed uit de voeten kan.

Kozlowski werd nog iets te veel overgeslagen, maar liet in een halfuurtje al zien een echte voetballer te zijn. Een creatieve aanwinst voor het middenveld, al is het niet reëel om te verwachten dat deze jonge jongen het elftal al gaat dragen.

Sankoh stichtte met zijn snelheid gevaar en was twee keer dicht bij een doelpunt. Het oogde al wat minder hoekig bij hem dan bij eerdere invalbeurten, dus er is hoop op verdere verbetering.

Een minpunt is een andere nieuweling, Ferro. Net als vorige week tegen SC Heerenveen had hij weer een raar misverstand met doelman Scherpen en verder was hij ronduit zwak in de passing. Ik adviseer Letsch dringend om Flamingo op de plaats van de Portugees neer te zetten.

Twijfels heb ik over doelman Scherpen. Soms redde hij goed, maar hij was ook weer enkele keren onzeker. Ook moet het meevoetballen beter. 

Van de al langer bij de club spelende spelers verdienen vooral Manhoef en Bero een compliment vanwege hun tomeloze inzet, met name in de tweede helft. De jongeling is met zijn onophoudelijke acties een plaag voor iedere verdediging, de Slowaak ging als een echte aanvoerder weer voorop in de strijd. Hij is en blijft technisch beperkt, maar nu was hij een echte aanjager met zijn strijdlust. Bovendien schoof hij de penalty beheerst binnen.

De spitsen Buitink en Baden Fredriksen hebben heel weinig goed gedaan. Dat is geen incident, zij missen gewoon de kwaliteit om in de aanval structureel van waarde te zijn.

Meulensteen, Cornelisse en Wittek haalden kleine voldoendes. Voor mij staan zij niet ter discussie. Ik zie hen als basisspelers, die alle drie beter kunnen dan zij nu lieten zien.

Yapi viel ook nog even in met vreemd genoeg al een tijdens de warming-up geïncasseerde gele kaart op zak. In mijn ogen snapt deze jongen weinig van voetbal, maar als speersnelle onruststoker voorin in de laatste minuten kan hij een functie hebben. Hij spurtte zichzelf nog bijna tussen twee verdedigers door naar een positie alleen voor de keeper, een actie die zelfs op de lachspieren werkte. Het lukte net niet, dus we zullen nooit weten, of de Frans-Ivoriaanse snelheidsduivel zou hebben gescoord.

Het gevoel over deze wedstrijd is al met al niet slecht, maar overeind blijft dat er enkele goede, direct inzetbare spelers bij moeten komen om uit de onderste regionen weg te komen. Ik denk dan aan een verdediger, een creatieve middenvelder en één of liefst twee scorende spitsen. Het worden nog vier spannende transferdagen.

Vitesse-RKC Waalwijk 2-2
35. Jozefzoon 0-1, 50. Bel Hassani 0-2, 60. Bero 1-2, 71. Flamingo 2-2