Column
———
Hans Witjes

Wat voor kwalificaties passen op de wanprestatie van Vitesse in het met 2-0 verloren thuisduel tegen AZ? Het zijn er meerdere: schijterig, traag, machteloos, futloos, onbeholpen. Selectie, technische staf en supporters zijn genadeloos met de neus op de feiten gedrukt. Als er de komende weken niet heel veel verbetering optreedt, wacht de ploeg van trainer Phillip Cocu opnieuw een moeilijk seizoen.

Natuurlijk, AZ schuurt al jaren tegen de nationale top aan en vist bij transfers uit een andere vijver dan Vitesse. Tegen zo’n ploeg kun je verliezen, maar niet op deze manier. De Zaankanters hadden drie dagen geleden een zware Europese wedstrijd inclusief verlenging afgewerkt. Je zou dan zeggen: pak die ploeg vanaf het begin energiek en met lef  aan, geef de spelers geen kans om door te ademen. Dat gebeurde totaal niet. Het spel van de Arnhemmers was weifelend en stroperig. Het leek wel of Vitesse een zware Conference League-avond achter de rug had in plaats van AZ.

Dat de Noord-Hollanders meer kwaliteit hebben dan Vitesse is geen schande. Maar probeer dat verschil dan met een gedurfde spelstijl te compenseren. Ik had echt gehoopt dat dat zou gebeuren, maar ik heb het geen seconde gezien. Met als gevolg dat de geelzwarte ploeg alleen maar achter de feiten aanliep en pas in de laatste (!) minuut van de blessuretijd het eerste schot op het AZ-doel kon laten noteren. Zou je niet eerder tot kansen zijn gekomen, als je de tegenstander had opgejaagd en tot fouten had gedwongen? Dan kun je alsnog verliezen, maar wel met opgeheven hoofd het veld verlaten. Nu niet.

Aan Arnhemse kant heeft alleen doelman Room een goede wedstrijd gespeeld. Als dat niet zo was geweest dan was het een nulletje of vier, vijf geworden. Verder zag ik af en toe nog een aardige flits van middenvelder Tielemans en van invaller Boutrah.

In negatieve zin vielen vooral Kozlowski en Manhoef op. Beiden hebben vrijwel geen knikker geraakt. Dat gold ook voor Hamulic, maar die werkte zich in ieder geval nog een slag in de rondte tegen een overmacht aan tegenstanders.

Verder bleek eens te meer dat rechterverdediger Arcus verdedigend ernstig tekortkomt. Voor rust bijvoorbeeld liet hij Van Brederode zo van zich weglopen, terwijl hij volkomen ten onrechte voor buitenspel ging lopen appelleren. De Haïtiaanse speler is uitsluitend aanvallend van waarde en dan nog alleen, als hij via een overlapping of korte combinatie richting achterlijn kan gaan. Want een goede, afdraaiende, ‘Dasa-achtige’ voorzet heeft hij ook al niet.

De niet genoemde veldspelers waren iets minder slecht, maar leverden stuk voor stuk een grauwe prestatie.

Een nederlaag had ik voorzichtig ingecalculeerd, maar niet op deze manier. Er zal veel meer energie, tempo en lef in de ploeg moeten komen. Ik zie de zogenaamde kleine ploegen vechten voor iedere meter, waardoor ze moeilijk te verslaan zijn. Zie bijvoorbeeld Fortuna Sittard tegen Ajax. Als Vitesse niet datzelfde gaat doen, wordt iedere wedstrijd, tegen welke ploeg dan ook, een probleem. Ik hoop dat dat  kwartje bij trainer Cocu valt, anders wordt het wederom een seizoen van ergernis en billenknijpen.

Het is een constatering die pessimistischer is dan ik op grond van de tweede helft (in overtal) in Volendam en de eerste helft thuis tegen PSV had verwacht. Dat is het gevolg van het shockeffect dat het belabberde presteren in deze wedstrijd, qua spel én spelstijl, bij mij heeft veroorzaakt. Het seizoen is gelukkig nog jong, er is nog volop ruimte voor verbetering. Hopelijk komt die er en is er over een aantal weken wél weer reden tot (enig) optimisme.  

Vitesse-AZ

49. Pavlidis 0-1, 64. Pavlidis 0-2