Column
———
Hans Witjes

Blij, maar niet helemaal tevreden. Op die manier is mijn gemoedstoestand na de verdiende overwinning van Vitesse bij Willem II het beste omschreven.

De blijheid zit hem uiteraard in het behalen van drie belangrijke punten. Goed voor de positie op de overigens nog erg voorlopige ranglijst, belangrijk voor het vertrouwen bij spelers, technische staf en supporters. De lichte ontevredenheid komt voort uit het feit dat het voetbal veel beter kan en moet.

Een belangrijke indicatie voor de prestaties van de geelzwarte formatie vind ik altijd in hoeverre ik de wedstrijd rustig heb kunnen bekijken. Welnu, ondanks het unieke feit dat Willem II in de hele wedstrijd geen enkele doelrijpe kans heeft gecreëerd, ben ik lang bang geweest dat het mis zou gaan. Er daalden te veel hoge ballen in het strafschopgebied neer. Daar hoeft er maar één verkeerd van te vallen en je zit in de problemen. En twee vrije trappen tegen net buiten het strafschopgebied hadden ook voor moeilijkheden kunnen zorgen. Achteraf kan weliswaar worden vastgesteld dat Vitesse het duel onder controle had, voor een rustig gemoed bij de supporters is nodig dat dat een stuk verder van het eigen doel gebeurt.

De achterhoede verdient wederom een groot compliment. Pasveer had het niet druk, maar wat hij moest doen, deed hij rustig en betrouwbaar. Het centrale duo Doekhi-Obispo is ijzersterk, zowel langs de grond als door de lucht. Karavaev is één van de beste backs van de Eredivisie. Van hem kunnen we alleen maar hopen dat hij na 1 september nog in Arnhem rondloopt. Al zou dat wel jammer zijn voor het jeugdige talent Lelieveld, want om zich verder te kunnen ontwikkelen, moet hij speeltijd krijgen. Bij linksback Clark was in het begin van de wedstrijd pijnlijk zichtbaar hoe kwetsbaar hij is op snelheid, maar in het verdere verloop kwam hij met steun van zijn collega’s niet meer in de problemen. En ook hij is kopsterk, dus bij het verwerken van de hoge ballen draagt hij zijn steentje altijd wel bij.

Opbouwend en aanvallend ging het in grote delen van de wedstrijd niet best. Ik heb me een aantal malen gruwelijk geërgerd aan domme afspeelfouten en slordig balverlies. Bero speelde een van zijn mindere wedstrijden. Grot zag ik voor het eerst lang genoeg om te kunnen beoordelen. In eerste instantie viel hij vooral op door zijn trage motoriek en het lijden van balverlies. Met de harde pegel kort voor de rust en het beheerste doelpunt met zijn zwakkere linkerbeen liet hij zien toch wel wat in huis te hebben.

Aan de twee spitsen, Matavz en Linssen, wil ik dit keer ook wat positieve woorden wijden. Zoals bekend, ben ik geen fan van de Sloveen, maar ik vond hem dit keer beduidend actiever dan anders en hij dook attent bij de tweede paal op bij zijn bekeken doelpunt. Linssen lijkt de knop te hebben omgezet en weer vol voor Vitesse te willen gaan. Zo ijverig en vinnig heb ik hem het laatste halfjaar weinig gezien.

Invaller Musonda heeft nu al meer minuten gemaakt dan in het hele vorige seizoen. Aan het gemak waarmee hij langs tegenstanders gleed of van hen wegdraaide, was al te zien dat we met hem een talentvolle jongen in huis hebben. Het is bidden en smeken dat zijn gammele knie het houdt. Bij zijn lotgenoot Gong lijkt dat wederom niet het geval te zijn.

Tot slot nog speciale aandacht voor Serero. Bij Ajax was de Zuid-Afrikaan door Frank de Boer afgeserveerd. In de periode bij Vitesse heeft hij het schandalige daarvan aangetoond. Hij is in Arnhem van grote waarde geweest. Met name in zijn eerste seizoen vond ik hem nog weleens te veel tussen de centrale verdedigers in en te risicoloos spelen, later ging zijn speelterrein een aantal meters verderop liggen en verplaatste hij zijn spel ook meer naar voren. Zoals bij zijn voorassist op de tweede goal in Tilburg zag ik hem het liefst: doorschuiven naar de helft van de tegenstander en van daaruit een aanvaller (in dit geval Linssen) bedienen met een pass op maat. Thulani, bedankt en het ga je goed.

Vrijdagavond alweer komt PEC Zwolle op bezoek. Geen ploeg om bang van te worden, dat zeker niet. Maar ook geen ploeg om van te denken: die pakken we wel even. Het verleden heeft een oneindig aantal keren aangetoond dat Vitesse zich dat tegen geen enkele tegenstander kan permitteren. Ik wacht in spanning af.

Willem II-Vitesse 0-2
57. Grot 0-1, 71. Matavz 0-2.