Column
———
Hans Witjes

Wat een verschrikking weer. Een 1-0 nederlaag voor Vitesse bij een (ook) zwak PEC Zwolle, twee spelers met zware hoofdblessures op de brancard van het veld. Die blessures lijken mee te vallen, maar dat is dan ook het enige positieve. Het heeft het er namelijk alle schijn van dat het voor de Arnhemse ploeg niet meer goed gaat komen.

Het begin van de wedstrijd was nog best aardig. Vitesse probeerde vroeg druk te zetten, had daar redelijk resultaat mee en was enkele keren dreigend. Een aantal ballen ging voor het Zwolse doel langs zonder dat een Vitessespeler daar een voet of hoofd tegenaan kon krijgen.

Achteraf was het weer tekenend voor de aanvallende onmacht van de ploeg van trainer Sturing. En na die redelijke aanvangsperiode zakte Vitesse niet alleen in offensief opzicht weg, maar werd er ook weer eens niet consequent verdedigd. De simpele manier waarop de 1-0 viel was hemeltergend. En ook in enkele andere gevallen werd er defensief geblunderd.

Aanvallend niet in staat iets te creëren, verdedigend wedstrijd na wedstrijd kansen weggeven. Zo wordt het wel heel lastig om punten te halen, ook tegen een heel matig spelende ploeg als PEC Zwolle.

Naar mijn mening deugde de beginopstelling al niet. Een middenveld met Meulensteen, Van Ginkel en Pröpper is niet in evenwicht, want heeft te weinig loopvermogen. Ik vind dat er maar twee van die drie hadden kunnen spelen.

De keuze in de basis voor Visser begreep ik wel, maar ik zou hem in de rust al hebben gewisseld. Deze jongen valt niets te verwijten, maar het tempo is nog te hoog voor hem en met de kop kan hij ook geen gevaar brengen of medespelers bereiken.

Achterin straalde Hendriks onrust uit. Hij leek stroom op zijn schoenpunten te hebben en bewoog houterig. Deze jongen kan vele malen beter, maar had een offday.

Voorin is de hoop vooral gericht op Manhoef, maar ook dit keer lukte hem veel te weinig. Op de andere vleugel had Boutrah wel enkele redelijke momenten, maar per saldo komt er bij hem ook onvoldoende uit.

Het spijt me om te moeten zeggen, want ik vind zijn mentaliteit geweldig en hij is een Vitessenaar pur sang, maar Van Ginkel mist de loop- en handelingssnelheid om in dit team nog een goede rol te vervullen. In een goed draaiend team met lopers om zich heen zou hij als meevoetballende speler zijn waarde nog kunnen hebben, maar in deze stroef draaiende ploeg gaat hij kopje onder. Dan blijft nog zijn kopkracht, maar daar deed hij nu ook niets mee. In kansrijke positie vond hij twee keer niet de goede richting.

Pröpper heeft één helft gespeeld. Hij had enkele goede momenten zonder echt zijn stempel te kunnen drukken. Dat kan ook niet worden verwacht, hij moet eerst wedstrijdritme opdoen. Dan is vijfenveertig minuten spelen weinig. Het feit dat hij na een helft alweer werd gewisseld, voelt niet goed. Het kan aan mij liggen, maar ik heb twijfels over zijn fitheid.

Beste Vitessenaar was met afstand  Isimat-Mirin. De Fransman is na een mindere periode helemaal terug en blonk verdedigend én opbouwend uit.

Al met al is en blijft het voor een supporter een grote ergernis om naar dit Vitesse te kijken. Het is te zien dat de spelers echt wel willen, maar er gaat verschrikkelijk veel fout. Veel té veel. De ploeg perste er nog wel een slotoffensiefje uit, maar toonde zich ook toen een tandeloze tijger.

Misschien tegen beter weten in had ik de hoop dat de ploeg degradatie nog zou kunnen voorkomen. Ik ben bang dat dat optimisme tegen wil en dank onterecht is geweest en vrees met grote vreze.

PEC Zwolle-Vitesse
16. Reijnders 1-0