Column
———
Hans Witjes

Drie punten tegen FC Utrecht. In een onvervalste zespuntenwedstrijd, want de Utrechters zijn en blijven rechtstreekse concurrenten voor de subtop. De winst in het Gelredome was daarom veel belangrijker dan het puntje dat vorige week in Eindhoven bij PSV met een beetje geluk had kunnen worden behaald.

Duels als tegen FC Utrecht zijn voor Vitessesupporters risicowedstrijden in andere dan de gebruikelijke zin. Er lagen namelijk geen problemen op de loer met aanhangers van de tegenpartij. De gezamenlijke applausminuut met de FC Utrecht-fans voor de veel te vroeg overleden oer-Vitessenaar Theo Bos en de geliefde FC Utrechtspeler David di Tomasso bewees juist het tegendeel. Imponerend, zeker met op de grote schermen een schitterend mozaïek van Theo in beeld. Nee, het risico bij dergelijke duels ligt in de gezondheidssfeer. Je moet als fan immers een sterk hart hebben om die te doorstaan.

Wat was die slotfase spannend. Er waren voor Vitesse drie grote kansen op 3-1, maar minstens zo vaak had de 2-2 kunnen vallen. Het was een zinderend laatste halfuur van een wedstrijd die tot het aanbreken daarvan nauwelijks interessante momenten te zien had gegeven. In het eerste uur neutraliseerden de zeer behoedzaam spelende ploegen elkaar. Zoals zo vaak in het voetbal was er een doelpunt nodig om de wedstrijd open te breken.

Dat doelpunt kwam op dat moment uit de lucht vallen na de eerste zeer geslaagde aanval van de avond. Via Foor, Büttner en een hakje van Beerens kwam de bal bij Linssen, die, geheel in zijn stijl, onmiddellijk afdrukte. Zijn nog licht van richting veranderde, niet al te harde schuiver verraste FC Utrecht-doelman Jensen volledig. Het is bijzonder prettig dat deze over het algemeen goede doelman zijn slechtste wedstrijden bewaart voor de ontmoetingen tegen Vitesse. Want bij de overigens schitterende vrije trap van Ødegaard ging hij ook al niet vrijuit en in beide play-off-duels vorig seizoen maakte de Deense goalie eveneens een zwakke indruk. In deze wedstrijd hield hij in de eindfase nog wel Ødegaard (twee keer) en invaller Bruns met goede reddingen van scoren af, maar zijn eerdere fouten bleken uiteindelijk toch fataal.

Zijn collega aan de overkant, Eduardo, deed het stukken beter door een degelijke wedstrijd af te werken en minstens drie topreddingen te verrichten. Veronica Inside heeft de Portugees een aantal keren belachelijk gemaakt door hem neer te zetten als een oude man die er niets meer van kan. Zijn optreden tegen FC Utrecht, maar ook in vele andere wedstrijden, toont aan dat de heren van dit programma voornamelijk bezig zijn om zichzelf voor gek te zetten.

Het is gelukkig goed afgelopen, maar toch heb ik niet begrepen waarom Vitesse in het laatste deel van het duel zo ver achteruit liep. Daarmee riep de ploeg een aantal hachelijke situaties in en rond het eigen strafschopgebied over zich af. Dat is goed afgelopen dankzij een goed spelende defensie en een portie geluk, maar het moet in de toekomst wel anders.

Om voor mij onbekende redenen viel Serero op het laatste moment af. Allrounder Foor nam zijn positie over en deed dat, zoals te verwachten was, op voortreffelijke wijze. Anders dan Serero zoekt de Opheusdenaar altijd zo snel mogelijk de weg naar voren. Met zijn techniek, inzicht en actieradius is hij in mijn ogen een van de belangrijkste spelers van Vitesse.

Dan Ødegaard. Om hem kan ik uiteraard niet heen. Hij stond nu op zijn favoriete positie achter de spits, op nummer tien, en liet zien dat hij zich daar als een vis in het water voelt. Wat een klasse heeft deze jongen en, wat extra mooi is, hij werkt zich ook nog eens drie slagen in de rondte. De Noor had kort na rust drie keer op rij vervelend balverlies, maar daar staan zoveel goede acties tegenover dat ik hem dat graag vergeef. De kritiek op hem bij SC Heerenveen was dat hij te weinig rendement had. De naakte cijfers bij die club wijzen dat ook uit, maar ik denk dat deze pas negentienjarige speler daarin groeiende is. Bovendien zeggen die cijfers niet alles. Om een voorbeeld te noemen: Ødegaard legde tegen FC Utrecht een indraaiende vrije trap op het hoofd van Darfalou, die de bal niet goed raakte en naast kopte. Dat was een voorzet die assistwaardig was, maar niet als zodanig in de boeken komt.

Na de interlandbreak wachten tot de winterstop respectievelijk Willem II, Emmen, NAC Breda en VVV Venlo. Om zich stevig in de subtop te nestelen moet Vitesse uit deze vier duels minstens tien, maar liever nog twaalf punten halen. Dat zal niet gemakkelijk zijn, maar de club is dat aan zijn stand verplicht.

Vitesse-FC Utrecht 2-1
58. Linssen 1-0, 65. Ødegaard 2-0, 78. Dessers 2-1.