Column
———
Hans Witjes

Vitesse heeft in de laatste wedstrijd van het seizoen uit tegen VVV Venlo het gewenste resultaat behaald en dat is nu het belangrijkste. De Arnhemse ploeg heeft de vijfde plaats veiliggesteld en de playoffs bereikt met daarin het meest gunstige speelschema, waarbij vooral het thuisvoordeel in de return(s) van belang kan zijn.

Het duel in stadion De Koel vertelt wel het verhaal van het seizoen. Geen stabiele prestatie en enkele spelers die tekort komen. De Venlonaren speelden onthutsend zwak en hadden vijftig minuten niets te vertellen. Tegen zo’n slecht acterende tegenstander mag je als ploeg geen seconde in de problemen komen. Vitesse was echter zo vriendelijk om ruim een kwartier lang vrijwel alles fout te doen en de Limburgers zowaar nog even terug in de wedstrijd te brengen.

Wat de spelers betreft, het tegendoelpunt legde de zwakte van Van der Werff ten overvloede nog eens bloot. Niet snel genoeg, niet wendbaar genoeg en daardoor kwetsbaar. Verder grossierde linksback Clark in verkeerde passes. Een goedwillende, hardwerkende speler, maar hij heeft helaas niet het gewenste niveau. Samen met de ook dit keer weer zeer matige Büttner vormde hij wederom een zwakke linkerflank. En voorin is Linssen een speler die wel wat kan, maar dat de laatste tijd bijna niet laat zien.

Het elftal heeft ook sterke punten. Pasveer keept al weken goed, Serero is de uitstekende verbindingsman op het middenveld, waar ook Bero en Foor, wiens vorm verbetert, een goede rol kunnen spelen. De rechterkant met Karavaev en Ødegaard functioneert voortreffelijk. Voorin zijn er met Buitink, de toch weer sterk invallende Matavz, Dauda, Darfalou en wellicht ook Musonda verschillende interessante opties. En als Doekhi en Clarke-Salter samen het centrale verdedigingsduo kunnen vormen, hoeven in het centrum achterin ook geen problemen te ontstaan.

Nu wacht de eerste play-offwedstrijd uit bij FC Groningen. Voor mij staat vast dat trainer Slutsky de betere spelers heeft. Om tot succes te komen zijn wel drie dingen nodig. Allereerst moet met lef en aanvallend worden gespeeld. Verder moeten er niet te veel spelers uit de toon vallen. Als dat er één is, valt dat vaak nog wel op te vangen, maar worden het er meer, of zelfs een hele flank, dan ontstaan problemen. Sterkhouders als Karavaev, Serero en Ødegaard kunnen namelijk niet alles oplossen. Verder moet het team geen wegtrekkers krijgen. Ik bedoel daarmee kortere of zelfs (veel) langere periodes in wedstrijden waarin aan de lopende band van alles mis gaat. Dergelijke fasen zijn er dit seizoen al veel te veel geweest met alle ergernis, onrust en puntverlies van dien.

Als ik het spelersmateriaal overzie, acht ik Vitesse niet alleen sterker dan FC Groningen, maar ook dan Heracles en zelfs FC Utrecht. Een garantie voor Europees voetbal geeft dat niet. Sowieso al niet, omdat de praktijk nu eenmaal leert dat dit soort nacompetities een verrassend verloop kunnen hebben. En bovendien niet, omdat Vitesse dit seizoen te wisselvallig is gebleken om als favoriet te kunnen worden bestempeld. Er zal gedurende vier wedstrijden een solide teamprestatie moeten worden geleverd en de sterkhouders moeten daar bovenuit blijven steken. Ik wacht in spanning, maar ook enigszins ongerust af.

VVV Venlo-Vitesse 1-3
23. Karavaev 0-1, 39. Ødegaard 0-2, 69. Van Ooijen 1-2, 82. Bero 1-3.