Column
———
Hans Witjes

Vorige week na een snelle daling hard op de grond terecht gekomen, nu machteloos rondkruipend. Met die omschrijving kan de situatie van Vitesse in en na de thuiswedstrijd tegen FC Twente het beste worden weergegeven. Zelfs de meest behoudende Vitesse-fan had twee weken geleden de miserabele serie van vier wedstrijden met slechts één punt niet voor mogelijk gehouden.

Maar ja, na vriend en vijand een wedstrijd of twintig op het verkeerde been te hebben gezet, is Vitesse uiteindelijk toch weer gewoon Vitesse gebleken. Een club waar qua stabiliteit geen pijl op te trekken valt. Ook onder trainer Thomas Letsch niet, ook in het 5-3-2-systeem niet. De geelzwarten hielpen in Venlo loyaal mee om een Griek topscorer van Nederland te laten worden. Zij gunden een club als RKC Waalwijk, die knokt tegen degradatie, een paar punten. Zij bezorgden een 2.01 meter lange spits met een slechte koptechniek zijn eerste goal met het hoofd, waardoor hij matchwinnaar werd. En zij hielpen FC Twente, dat sinds 9 januari 2021 niet had gewonnen en vier duels niet had gescoord, uit het dal om er vervolgens zelf dizzy in achter te blijven.

Een ding moet ik de club toch nageven. Hij schept wel duidelijkheid, want iedere voorzichtige hoop die er misschien toch nog was op een eindklassering bij de eerste vier, is nu wel volledig de grond in geboord. Daarmee kunnen we als supporters overigens prima verder. Het is een kwestie van de verwachtingen grondig bijstellen. Blij zijn met af en toe een echt leuke wedstrijd en het halen van de play-offs, waarvoor de basis qua puntenaantal wel is gelegd. En heel, heel misschien, ik ben daar na het echec tegen de Tukkers nog terughoudender in geworden, boekt Vitesse nog succes in de beker. Dan moet de club twee keer op het juiste moment pieken, in de finale zelfs torenhoog. Hoogst onwaarschijnlijk, maar niet geheel onmogelijk.

Een nederlaag tegen een aardige ploeg als FC Twente zegt op zich niet alles. De manier waarop doet dat echter wel. Ik had het gevoel dat Vitesse nog uren door had kunnen spelen zonder een goal te maken. Wat een gebrek aan creativiteit, wat een onmacht. Intussen is toch wel duidelijk gebleken dat Vitesse alleen topprestaties kan leveren als Tannane en Bazoer hun extra klasse laten zien en de andere spelers op een voor hen hoog niveau meedraaien. Welnu, om met Tannane te beginnen, ik was blij dat hij na een kleine veertig minuten van het veld verdween. Zoals hij nu speelde had hij geen meerwaarde, maar was hij een anti-schakel. Vrijwel iedere bal was hij kwijt of speelde hij verkeerd en hij ontsnapte aan een rode kaart, toen hij zijn frustraties botvierde door bewust op het been te gaan staan van zijn Twentse cipier.

Nu Tannane het af liet weten, was Bazoer nog de enige speler die het verschil kon maken. De anderen kunnen op zijn hoogst leuk meedraaien. De druk op de schouders van Bazoer werd zo veel te hoog. Hij ging forceren en kende naast veel goede acties ook een aantal mindere momenten. De frustraties bij hem stegen met de minuut en zolang hij die redelijk kan kanaliseren, neem ik hem dat niet eens kwalijk. Het moet voor hem toch ook een verschrikking zijn om zoveel creatieve armoe om zich heen te zien.

Intussen is toch wel heel veel duidelijk geworden. Op het defensieve blok Pasveer-Doekhi-Rasmussen valt niet veel aan te merken. Hooguit kan de opbouw van de centrale verdedigers af en toe resoluter en sneller. Al maakt het schandalige Vitesseveld, waarover hierna meer, snel positiespel vrijwel onmogelijk.

De backs Dasa en Wittek doen het bij vlagen heel aardig, maar hebben zwakke plekken en halen lang niet iedere wedstrijd een hoog niveau. Jonge spelers als Vroegh, Huisman en Manhoef zijn talentvol, maar kunnen de kar natuurlijk (nog) niet trekken. In een goed spelend team doen zij goed mee, als het minder gaat, vallen ook zij terug. Wat voor die jonkies geldt, is helaas ook van toepassing op de rest van de selectie. Als het draait, zijn het goede raderen binnen het geheel, bij tegenslag worden het haperende onderdelen. De spitsen spannen wat dat betreft al een aantal wedstrijden de kroon. Of het nu Openda, Broja, of Darfalou is, zij dwingen weinig tot niets meer af.

Nog even twee dingen waar ik me gruwelijk aan erger. Allereerst de  weergave van de wedstrijden door ESPN. De regisseurs daar zitten er niet om de wedstrijden goed te verslaan, maar voor de (in hun ogen) mooie plaatjes. Dankzij een zoveelste niet ter zake doende close-up terwijl de bal in het spel was, misten wij de voorbereiding op het eerste doelpunt van FC Twente. Schandalig.

Dan het belabberde veld in het Gelredome. Het ligt aan de drainage, lees ik en aan het grote aantal wedstrijden in korte tijd. Pure onzin. Het veld wordt gemiddeld één keer per twee weken gebruikt voor één wedstrijd. En het ligt binnen, dus kan geen schade oplopen door hevige regenval. Of is de drainage zo slecht, dat het veld nog steeds zompig is als het al een aantal uren naar binnen is geschoven? Hoe dan ook, dit is Vitesse onwaardig en het had nooit zo ver mogen komen dat het eerste elftal als uithangbord van de club op een hobbelige, zanderige trapakker moet spelen.

Ik zou nog een vooruitblik kunnen geven op het loeizware programma dat er nu aankomt. Dat doe ik maar niet, het doet er niet meer toe.

Vitesse-FC Twente 0-2
16 Menig 0-1, 90. Van Leeuwen 0-2