Column
———
Hans Witjes

“Ik snak naar het einde van de competitie”. Dat was mijn hartenkreet in de column van 1 maart 2020 na de zoveelste wanprestatie van Vitesse, uit tegen PEC Zwolle. “Nog negen wedstrijden doorbijten”, voegde ik daaraan toe. Niemand had kunnen vermoeden dat er op dat moment nog maar vier van de negen keiharde noten uit het restant van het geelzwarte seizoenassortiment  hoefden te worden gekraakt.

Je zou dus kunnen zeggen dat ik wat eerder uit mijn sportieve lijden ben verlost. Dat zou dan een van de minuscule voordelen zijn van het gigantische, nauwelijks te bevatten nadeel van de coronacrisis. Toch voelt het helemaal niet zo. Want ik mag dan nog zo’n enorme liefhebber zijn van sport in het algemeen en voetbal in het bijzonder en nog zo betrokken zijn bij Vitesse, in deze rare tijd staat mijn hoofd daar totaal niet naar. Sport staat als activiteit van luxe nu op het tweede plan, basale zaken als gezondheid, werkgelegenheid en (on)mogelijkheden tot sociaal verkeer baren nu grote zorgen en beheersen de gedachten.

Naar het einde van de competitie hoef ik dus niet meer te snakken. Wat al lang duidelijk was en alle speculaties over andere varianten bij voorbaat zinloos en overbodig maakte, werd namelijk werkelijkheid: de bal gaat dit seizoen niet meer rollen. Alle wanhopige, door de commercie ingegeven pogingen om dat speeltuig alsnog in beweging te krijgen, waren bij voorbaat gedoemd om te stranden. Ook Vitesse moet dus een streep zetten door de rest van dit seizoen en de blik richten op het volgende.

Eenvoudig is dat in het huidige voetbal niet, want profclubs zijn tegenwoordig dure, veredelde duiventillen, waar na ieder seizoen legio eenheden in- en uitfladderen. Bij Vitesse is dat niet anders. De huurperiode van Obispo, Grot, Dicko, Musonda en Brenet eindigt en Matavz, Linssen en Pasveer lopen transfervrij uit hun contract. En dan ben ik waarschijnlijk nog niet eens volledig. Minstens acht posities in de selectie vragen dus de aandacht van de nieuwe Technisch Directeur, het nog onbeschreven Duitse blad Johannes Spors. Aan hem de taak om een selectie samen te stellen die het evenwicht heeft waar het de afgelopen tijd zo gruwelijk aan heeft ontbroken.

De Duitser zal bovendien een nieuwe trainer aan moeten stellen, want clubicoon Sturing was een tussenpaus, die zijn werk dus abrupt teneinde heeft zien komen. Hij heeft zijn uiterste best gedaan om het laffe spelletje dat zijn voorganger Slutsky liet spelen om te zetten naar aanvallend voetbal, had daar ook goede teksten over, maar is er in de praktijk niet in geslaagd. Dat lag deels aan de onevenwichtige selectie die hem in de maag werd gesplitst en een aantal blessures, maar is hem toch ook deels zelf aan te rekenen.

Ik merk dat ik heel langzaam toch wel weer eens ga denken aan het volgende seizoen. Ik ben benieuwd hoe Spors de selectie gaat samenstellen en met welke trainer hij op de proppen komt. Hij stroomt wel op een ongunstig moment in, want het regelen van de zaken voor het nieuwe seizoen is in deze onzekere tijd nog veel moeilijker dan normaal. Er zijn immers veel financiële vraagtekens. Wordt de club gecompenseerd in het missen van de inkomsten van de niet meer gespeelde thuiswedstrijden? Dalen het aantal seizoenkaarthouders en de daaraan verbonden inkomsten als gevolg van de crisis en/of het slechte presteren in het gestaakte seizoen? In hoeverre kelderen salarissen en transferbedragen als gevolg van de coronacrisis? Wanneer begint de nieuwe competitie? In september al, of, wat ik vrees, pas maanden later? 

Al met al omstandigheden waarin het lastig zal zijn om de juiste beslissingen te nemen. Voor Vitesse kan daarbij wel een voordeel zijn ten opzichte van veel andere clubs dat het met Oyf een rijke eigenaar heeft, die financieel in staat is om de club de middelen te bieden voor een behoorlijke uitgangspositie voor het nieuwe seizoen. Wat dat betreft liggen er kansen. Het zal interessant zijn om te zien welke rol de weinig mededeelzame Rus in het postcorona-tijdperk gaat vervullen.