De 0-3 nederlaag van Vitesse tegen NEC was zo ongeveer een blauwdruk van het hele seizoen. De ploeg van trainer Sturing kan aanvallend geen vuist maken en is verdedigend kwetsbaar. Dat zijn ingrediënten in het spel die garant staan voor een grote hoeveelheid nederlagen.
Ik schreef: ‘zo ongeveer’, omdat ik de geelzwarte formatie onrecht zou aandoen, als ik niet als extra spelelement de tomeloze inzet van het eerste uur zou noemen. De bereidheid om er alles aan te doen in de derby, die door ras-optimisten ook nog eens als allerlaatste strohalm voor handhaving in de Eredivisie zal zijn gezien, straalde van het elftal af.
Vitesse was tot de tegengoal ook gewoon beter dan het door invallers verzwakte NEC. Er was vooral in het eerste halfuur constant druk op het Nijmeegse doel en er ontstonden diverse hachelijke momenten. De energie die de spelers erin gooiden was mooi om te zien. Er werden veel duels gewonnen, het veldspel was bij vlagen ook heel aardig en er kwamen kansen. Maar als dan door schotloosheid een goal uitblijft, gaat steeds meer het scenario dreigen dat die bij een uitbraak aan de andere kant valt. Na een dik uur gebeurde dat. Het was een klap die de Arnhemmers, ondanks alle goede wil, niet meer te boven kwamen.
Qua strijd heeft niemand deze middag verzaakt, maar ik wil één speler toch even speciaal noemen: De Regt. Een jongen met snelheid en een tomeloze energie. Soms nog wat te druistig, maar een lastpost voor de NEC-defensie, zowel aanvallend als verdedigend. Hij verving Hadj-Moussa, de in Arnhem zo fantastisch begonnen rechtsbuiten, die met zijn egoïstische spel en gedrag inmiddels irritatie heeft opgewekt bij zijn trainer. Na zijn transfer naar Feyenoord bleef de Franse Algerijn afgelopen donderdag zonder afmelding ziek thuis en formeel was hij dat deze zondag nog steeds. Aan de ene kant jammer, want met zijn acties kán hij voor gevaar zorgen. Maar als hij die tegen de klippen op blijft inzetten, ook als er geen ruimte is, en ook niet meeverdedigt, wordt hij een min- in plaats van een pluspunt in het elftal.
Toen de 0-2 viel, was er om voor mij onbekende redenen al een poosje deining op de Noord-tribune. En klaarblijkelijk was de tweede tegengoal voor de een of andere zot op Zuid reden om een fakkel op het veld te gooien, waarna het duel werd gestaakt. Voor mij was dat het sein om te vertrekken, op dit soort gedoe zit ik niet te wachten.
Jammer dat dit ondanks alle waarschuwingen vooraf toch gebeurde. Ik teken daar wel bij aan dat het legioen van Vitesse zich op een aantal malloten na fantastisch heeft gedragen. Niet alleen in deze wedstrijd, maar in alle wedstrijden van dit rampseizoen hebben de supporters spelers en trainer massaal en intensief ondersteund. Uiteindelijk zonder het gewenste sportieve resultaat, want aan degradatie valt nu alleen nog te ontkomen met een ontsnapping die zo wonderbaarlijk zou zijn dat er tientallen jaren later nog over zou worden gesproken.
Het is nagenoeg zeker dat het op sportief gebied alleen nog afwachten is, wanneer het doek definitief valt. Hopelijk wordt het dan een waardig afscheid met een ploeg waarvan we kunnen zeggen dat die tot en met de laatste wedstrijd inzet heeft getoond en met een aanhang die tot en met de zo zwaar wegende laatste loodjes trouw en solidair is gebleven.
Boven de club als geheel hangt dan nog de bange vraag of zij wel blijft bestaan. Dat Vitesse in de KKD moet gaan spelen, mag dan een angstdroom zijn die met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid werkelijkheid wordt, in de penibele situatie van dit moment, moeten de supporters misschien blij zijn, als zij dit mogen gaan meemaken. En omdat degradatie uit de KKD niet mogelijk is, is deze divisie misschien wel het ideale podium om de doorstart te maken naar een gezonde vereniging, die zo nodig een termijn van meerdere jaren neemt om op het hoogste niveau terug te komen.
Vitesse-NEC 0-3
66. Hoedemakers 0-1, 80. Hansen 0-2, 90. Hansen 0-3