Column
———
Hans Witjes

Een door trainer Thomas Letsch moedwillig verzwakt Vitesse moest op het Kasteel bij Sparta Rotterdam in de slotseconden de gelijkmaker incasseren. Met de 2-2 gaf Vitesse onnodig twee punten weg. Dat was zelfs in deze samenstelling nog niet eens nodig geweest, maar de achterliggende oorzaak is natuurlijk vooral dat de Duitse oefenmeester met zijn volstrekt onlogische beginopstelling en wissels opzichtig heeft gefaald.

Hoe krijg je het als trainer in je hoofd om Bazoer en Openda niet op te stellen? Bazoer was moe in zijn hoofd, zei Letsch. En op de opmerking van de interviewer voorafgaand aan de wedstrijd dat hij met Bazoer een dragende speler achterin weghaalde, gaf hij een reactie in de geest van: let maar eens op Oroz. Nou, meneer Letsch, dat heb ik al lange tijd gedaan. Daarbij ben ik tot de conclusie gekomen dat hij als verdediger niet betrouwbaar is. Ik ben al zo ver dat ik opgelucht ben, als hij dingen goed doet. Dat was in Rotterdam zeker een aantal keren het geval, maar de Kroaat ging ook een keer of drie gruwelijk in de fout. En opbouwend is zijn bijdrage vrijwel nihil.

Dan Openda, de man in vorm, vol energie, lustig scorend. Letsch liet hem op de bank beginnen, omdat hij een beetje moe zou zijn. Wat een nonsens, als de Belg ook maar enigszins fit is, moet hij gewoon spelen.
Na rust haalde de trainer met het vervangen van Tronstad ook nog eens het cement tussen de stenen weg.  Wat een slechte wissel. In de as was de ploeg daardoor de sterkhouders Bazoer en Tronstad kwijt. Dat moet je toch niet willen als trainer. En op het eind zag ik de stijf linksbenige, vrij trage, pure centrale verdediger Hajek rechts achterin verschijnen. En om het nog onrustiger en slechter te maken werd de als een kip zonder kop rondrennende Yapi nog even ingezet, met fatale gevolgen. Ik moet zeggen, ik kan me niet herinneren een trainer ooit zo slecht te hebben zien coachen.

Het had desondanks tegen het met zichzelf worstelende Sparta nog goed kunnen gaan ook. Dat prutste er in de eerste helft maar op los en Vitesse was via Baden Frederiksen met zijn twee echte spitsengoals zeer effectief. Een comfortabele 0-2 zou tegen deze degradatiekandidaat voldoende moeten zijn voor de winst. De Rotterdammers wisselden echter in de rust drie keer, werden feller en zagen Vitesse, dat in de eerste helft nog redelijk balvast was, in de opbouw fout op fout stapelen. Opvallend was bijvoorbeeld dat de voor rust goede Manhoef een slechte tweede helft speelde. Verder toonde Buitink met slordig balverlies enkele keren aan dat hij als spits op het middenveld niets te zoeken heeft. Ook al zo vreemd dat Letsch het klaarblijkelijk verstandig vindt om de Nijkerker op dat deel van het veld te gebruiken.

Bijna had Letsch als winnende trainer nog zijn zogenaamde gelijk gehaald. Openda had een penalty mee moeten krijgen en miste later nog een keer alleen voor de keeper. Zo kon het gebeuren dat het kapot gewisselde Vitesseteam door de late treffer alsnog de kous op de kop kreeg. Zuur, maar een verdiende straf voor het technische wanbeleid van deze avond. Eerder kwam de trainer enkele keren met tactische fratsen weg, nu niet.

Om toch nog een positief punt uit deze wedstrijd te halen: met Manhoef, Huisman, Buitink en Vroegh stonden vier jonge jongens van de eigen opleiding in de basis. Met name laatstgenoemde maakte (wederom) een goede indruk. Jammer dat Letsch Bazoer verving door Oroz en niet door de minstens een klasse betere Cornelisse. Dan waren het vijf Academiespelers geweest en zou Bazoer een veel betere vervanger hebben gehad.

Deze wedstrijd heeft ervoor gezorgd dat ik nou niet bepaald uitkijk naar het thuisduel van dinsdag tegen hekkensluiter PEC Zwolle. Daar is het chagrijn op dit moment te groot voor.

Sparta Rotterdam-Vitesse 2-2
16. Baden Frederiksen 0-1, 38. Baden Frederiksen 0-2, 70. Mijnans 1-2, 90. Mijnans 2-2