Column
———
Hans Witjes

Drie punten en (nog steeds) een prachtige positie op de ranglijst. Dat is het mooie resultaat van de uitwedstrijd van Vitesse tegen RKC. Qua spel is echter ook het middagje Waalwijk weer op een grote teleurstelling uitgelopen.

De Brabantse formatie staat onderaan en was vorige week keihard onderuitgegaan bij Sparta. In de eerste helft tegen Vitesse bleek dat die nederlaag het zelfvertrouwen van de rode lantaarndrager zo ongeveer tot nul had terug gebracht. De mannen van trainer Fred Grim deden zo’n beetje alles fout wat ze maar fout konden doen. Vitesse was ook regelmatig slordig, maar toch stukken beter en had bij de rust met een nulletje of drie voor moeten staan. Het bleef echter bij 0-1.

Vitesse had de Waalwijkers in leven gehouden en het was voorspelbaar dat trainer Grim zijn dolende team in de rust zou voorhouden dat er ondanks het slechte spel nog niets was verloren en dat met felheid moest worden geprobeerd de zaak recht te zetten. Zijn elftal voegde de daad bij het woord en, jawel hoor, Vitesse zou Vitesse niet zijn als het daardoor niet onmiddellijk in de problemen kwam. Natuurlijk, de penalty tegen was zwaar gestraft en de rode kaart al helemaal, maar het is toch de onderhand traditionele zwakte van Vitesse dat een gemakkelijke wedstrijd als deze plotsklaps kon omdraaien in een duel waarin het tot de laatste seconde billenknijpen werd.

Een elftal als Vitesse zou zelfs met tien man in staat moeten zijn om een wedstrijd met zo’n bedroevend spelende tegenstander op redelijk gemakkelijke wijze te winnen. Dat lukte totaal niet, er was een individueel moment van Tannane en een wat gelukkige penalty voor nodig om toch nog de winnende goal te maken. Op dat moment na waren de geelzwarten in de tweede helft nauwelijks op een fatsoenlijke aanval te betrappen. Het enige positieve was dat er bijna geen kansen werden weggegeven, al lag dat meestal aan de onmacht van de Waalwijkers zelf.

Ik hoorde trainer Slutsky na afloop zeggen dat Vitesse het nu eenmaal altijd lastig heeft tegen dit soort tegenstanders. Het kwam er gelaten uit, alsof het iets is wat bij de club hoort en we maar moeten accepteren. Zo is het uiteraard niet. Het kan een keer mis gaan tegen een zwakke broeder, maar dat zou dan een incident moeten zijn. En als een tegenstander hopeloos faalt, zoals RKC deed, is het te triest voor woorden dat supporters weer tot het laatste fluitsignaal in de piepzak moeten zitten.

Nog even enkele opmerkingen over individuele spelers. Doelman Pasveer: weinig te doen, maar foutloos en rust uitstralend. Rechtsback Lelieveld: voldoende als hij zich inschakelt bij de opbouw, verdedigend kwetsbaar, zoals bleek, toen hij zich in eerste instantie in zijn rug liet verrassen bij het (voor hem wel ongelukkige) penaltymoment. Zijn vervanger, debutant Dasa maakte een zeer redelijke indruk en nu Lelieveld een schorsing aan zijn broek krijgt, moet die meteen al vrezen voor zijn positie.

Tannane was zeer actief, heeft individuele kwaliteiten, maar zijn rushes stranden nog weleens in onstuimigheid. Hij raakt soms op drift en begint dan aan solo’s waarvan hijzelf niet lijkt te weten waar die moeten eindigen. Het credo voor hem is op zulke momenten rust bewaren en overzicht houden. Vergelijken is misschien niet eerlijk, maar in dat opzicht zouden beelden van Ødegaard in zijn Vitesseperiode leerzaam voor hem kunnen zijn. Tannane wordt steeds waardevoller, maar volgens mij kan hij nog veel beter.

Bazoer heeft forse kritiek gehad, ook van mij, maar ik zag hem in Waalwijk keihard werken en veel goede dingen doen. Dat geeft hoop voor de komende tijd. Voorin deed Dicko het bij zijn eerste optreden in de basis heel aardig en hij scoorde ook. Van de twee andere grote kansen die hij in de eerste helft kreeg, had hij er wel minstens één moeten maken. Matavz was weer grotendeels onzichtbaar en met zijn afwachtende spel zou hij de eerste zijn die ik in een ondertalsituatie van het veld haalde. Toch wil ik de Sloveen wel complimenteren met het feit dat hij in de eindfase liet zien zijn ploeg te willen helpen door (zeker voor zijn doen) hard te gaan werken. Ik zag hem zelfs op het middenveld een sliding maken.

Zaterdag komt subtopconcurrent FC Utrecht op bezoek. Een club met een sterke, brede selectie, die tot op heden enigszins teleurstelde. Maar ik zag de Stichtenaren, die in de wedstrijd tegen Willem II toevallig ongeveer net zo lang met tien man moesten spelen als Vitesse in Waalwijk, met zijn tienen op wilskracht een 0-0 stand ombuigen in een 2-0 overwinning. Die ploeg zal daar veel mentale kracht en zelfvertrouwen uit hebben gehaald, dus Vitesse kan de borst natmaken. Het positiespel van de ploeg van trainer Van den Brom is vaster en voorin hebben de Utrechtenaren veel snelheid. Vitesse zal een hele goede dag nodig hebben en een aantal individuele hoogstandjes om een goed resultaat te halen.

RKC-Vitesse 1-2
16. Dicko 0-1, 52. Leemans 1-1, 77. Tannane 1-2.