van onze AS-redactie
Thijs Geurds speelde bijna een jaar met een gebroken kuitbeen. De 18-jarige handballer van Swift is na een operatie helemaal terug en maakt deel uit van de eerste selectie van de eredivisionist. Na de uitschakeling in het bekertoernooi richt Geurds zich met zijn ploeg volledig op de nacompetitie, die op 10 maart van start gaat. Daarin moet Swift het eredivsieschap veilig stellen. De AS-redactie sprak met Thijs Geurds.
Hoe kan het dat je zo lang hebt gespeeld met een gebroken kuitbeen?
Thijs Geurds: “Ik had op een bepaald moment last van mijn been. Volgens de huisarts was het een peesontsteking. Later kreek ik last van mijn enkel aan het andere been. Bleek ik een scheurtje in de enkelband te hebben. De arts in het ziekenhuis zag dat ik ook een bult had bij mijn andere enkel. “Dat klopt niet’, zei hij. Na een foto bleek dat ik een jaar met een gebroken kuitbeen heb gehandbald. En hoe dat nou kan?”
Weet je wanneer je dat hebt opgelopen?
“Nee, dat is het vreemde. Niemand weet het. We zijn later alles nog eens nagegaan, maar we hebben het niet kunnen achterhalen.”
Wat is er daarna gebeurd?
“In mei 2011 ben ik geopereerd in Rijnstate. Ik loop nu met een plaat en 2 schroeven in mijn onderbeen en die blijven er mijn hele leven inzitten. Half september van het vorig jaar heb ik in de wedstrijd bij BEVO weer mijn eerste minuten gemaakt. Ik ben nog wat aan het zoeken naar het juiste ritme, maar het gaat steeds beter.”
Hoe moeilijk is het om je in een heel jong team, dat onderaan staat, te ontwikkelen als handballer?
“Ik merk wel dat ik stappen maak. Je speelt ook met jongens die beter zijn dan jij en ik leer van de trainer. Daarnaast speel ik wedstrijden in het tweede, dus ik ontwikkel me op verschillende manieren.”
Jullie hebben pas 1 competitieduel gewonnen. Hoe gaat een jonge ploeg om met zoveel tegenslagen?
“Als we dik verloren hebben of een slechte wedstrijd hebben gespeeld, is er wel een ‘knakmoment’. Want het moet ook leuk blijven en dat is het dan niet. Maar op de volgende training gaan we er dan toch weer met zijn allen voor.”
Jullie leven toe naar de nacompetitie?
“Daar moet het gebeuren. Het is niet zo dat we de wedstrijden die we nu spelen er niet toe doen, want daarin willen we juist progressie maken. We spelen ook veel oefenwedstrijden en trainen sinds enige tijd 3 keer per week. Op dinsdag, woensdag en vrijdag bij elkaar achtenhalf uur.”
Hoe belangrijk is het dat Swift in de eredivisie blijft?
“Heel belangrijk. Dario Polman, Michael Takken en Stijn Hoefnagels zitten bij Jong Oranje. Die jongens moeten voor hun ontwikkeling op het hoogste niveau blijven spelen. Bij degradatie heb je kans dat ze vertrekken.”
Zit er heel veel rek in deze ploeg?
“Ja. Als we deze ploeg bij elkaar houden, kunnen we op termijn met de beste vijf in de eredivsie meekomen. Daarvan ben ik overtuigd.”
Hoe staat het met je eigen toekomst?
“Ik zit in VWO-6, mijn examenjaar. Ik heb me ingeschreven voor geneeskunde in Nijmegen. Dat is een ‘lotingstudie’. Word ik ingeloot, dan kan ik gewoon bij Swift blijven handballen.”