Column
———
Hans Witjes

Als cijfers ooit een prestatie hebben kunnen flatteren, dan was het zaterdagavond wel bij de thuiswedstrijd van Vitesse tegen Fortuna Sittard. De op het oog keurige zege op de Limburgers past natuurlijk uitstekend bij het indrukwekkende eerbetoon aan de oorlogsveteranen. Daarvoor verdienen de Arnhemse club en alle mensen die zich daarvoor hebben ingezet alle hulde. Het was indrukwekkend en ik vond het ook mooi en gepast dat er een minuut stilte werd gehouden voor de vorige week overleden oud-Fortunaspeler Fernando Ricksen.

Zelf heb ik de pech dat ik van alle thuisduels van het seizoen er twee moest missen en dat dat nu juist de herdenkingswedstrijd van Vitesseheld Curovic en deze Airborne-wedstrijd waren. Ik heb dit duel diep in de nacht van zaterdag op zondag alsnog zitten bekijken, terwijl ik het bizarre verloop al kende. Het spanningselement ontbrak dus volledig. Het viel niet mee om mij door deze draak van een wedstrijd heen te worstelen, maar het voordeel was wel dat mijn analyse op geen enkele wijze kon worden vertroebeld door emotie. Het jammerlijke is dan weer wel dat het een duel is geweest dat nauwelijks te analyseren valt.

Feitelijk kan ik net als iedereen vaststellen dat de ploeg van trainer Slutsky er weinig tot niets van bakte. Slordigheid was troef, aan twee kanten trouwens, maar van Fortuna Sittard – voor zover ik tot nu toe heb kunnen bekijken veruit de slechtste ploeg van de Eredivisie – viel niet anders te verwachten. Maar, wie het niet heeft gezien zal het niet kunnen geloven, de bijeengeraapte mixture van exoten in Limburgse dienst was zowaar nog net de minst slechte van de twee ploegen en kon lang hopen met een nooit vermoed goed resultaat uit Arnhem te vertrekken.

Dat zijn de feiten, maar hoe het kan dat de toch op papier heel aardige voetballers die Vitesse heeft, zo lopen te rommelen dat er totaal geen lijn in het spel komt en er nauwelijks een fatsoenlijke combinatie op de mat wordt gelegd, is voor mij een raadsel. Het leek erop dat iedereen maar wat deed, zowel technisch als tactisch. Van een team dat ook maar een greintje ambitie heeft, zou toch mogen worden verwacht dat het in staat is om een wedstrijd tegen een absolute degradatiekandidaat te domineren, maar de volgelingen van Slutsky acteerden tot de oprisping van Linssen als C-acteurs in een niet uit te zitten slechte film.

Het vreemde en onverklaarbare van voetbal is dat er dan ineens toch een paar balletjes goed kunnen vallen en dat de momentenvoetballer Linssen met zijn slimheid en grandioze koptechniek zo’n wedstrijd toch nog weet om te draaien. Eind goed al goed, zou je dan kunnen zeggen, maar dat zou veel te optimistisch zijn. Qua resultaat gaat dat gezegde uiteraard op, maar de uitvoering van deze avond geeft bar weinig vertrouwen voor de nabije toekomst.

In alle misère zag ik toch nog enkele lichtpunten. Uiteraard in de eerste plaats de wederopstanding van de in veel wedstrijden te weinig zichtbare Linssen. Verder de invalbeurten van Dicko en Foor. De Frans-Malinese aanvaller is sterk en snel en solliciteerde nadrukkelijk naar een basisplaats. En Foor, die in de sociale media door menigeen compleet is afgemaakt, was een duidelijke verbetering aan de linkerkant. De opportunistische schreeuwers op internet zijn klaarblijkelijk vergeten dat de man uit Opheusden gedurende een langere periode bij Vitesse heeft laten zien dat hij wel degelijk goed kan voetballen. En zij begrijpen ook niet dat een speler die van zijn trainer geen vertrouwen krijgt, gaat lopen tobben. Laat ik er dit van zeggen: een Foor met vertrouwen is op meerdere posities in het elftal zeer goed te gebruiken.

Mij deed ook goed dat Lelieveld de voorzet gaf voor de 3-2. Deze speler heeft kwaliteiten, zeker aanvallend, en ik zou het betreuren als hij moet wijken voor de binnenkort speelgerechtigde Dasa. Natuurlijk, mocht de Israeliër beter zijn dan moet hij gaan spelen, maar dit is geen technisch beleid waarin eigen talenten tot wasdom kunnen komen.

Komende week gaat de tijdelijke koploper (sic!) op bezoek bij het onderaan staande RKC. Ik heb de Waalwijkers een paar keer zien spelen. Ze halen weinig punten, maar in tegenstelling tot Vitesse spelen zij wél fris voetbal en is bij hen wél een duidelijke, positieve spelopvatting te zien. Of zij dit vast kunnen houden nu resultaten uitblijven, is de vraag, maar mocht dat wel zo zijn dan krijgt de Arnhemse formatie het in Waalwijk (opnieuw) zeer moeilijk.

Vitesse-Fortuna Sittard 4-2
25. Diemers 0-1, 59. Matavz 1-1, 62. Angha 1-2, 81. Linssen 2-2, 84. Linssen 3-2, 90. Bero 4-2.