Column
———
Hans Witjes

Ongekend slordig, machteloos, armoedig. Het zijn kwalificaties die het bedroevende spel van Vitesse uit tegen FC Volendam typeren. Een 2-0 nederlaag, wat een afgang. En met grote gevolgen. In plaats van zich te bevrijden uit de degradatiestrijd, zit de ploeg van trainer Phillip Cocu er binnenkort waarschijnlijk weer tot de nek in, gelet op het loodzware programma dat de komende weken wacht.

Het is ergerniswekkend en bijzonder sneu voor de meegereisde supporters in het in recordtijd uitverkochte uitvak. Zij zullen voldoening hebben van de mooie actie voor de zo triest overleden Atsu, maar hebben qua spel niets om tijdens de lange reis terug met plezier op terug te zien.

Trainer Wim Jonk van FC Volendam had een loopgraventactiek uitgedokterd. Massaal terugzakken en hopen op een enkele counter. Als Vitessespits Bialek die niet te missen kans na een minuut of elf had benut, had de Volendamse ploeg uit zijn schulp moeten kruipen. Nu werd het een minuut later met een klutsgoal 1-0 en konden de oranjehemden aan hun strijdwijze blijven vasthouden.

Vitesse had veel de bal, maar was bijzonder slordig en ontbeerde ook creativiteit. In zo’n wedstrijd heb je weinig aan spelers als Oroz en Yapi. Zij hebben zich tot mijn verrassing ontwikkeld tot volwaardige selectiespelers, maar de creatieve inbreng die (ook van achteruit) nodig is tegen een massaal verdedigende tegenstander kunnen zij niet bieden. Verder heb je als Vitesse in zo’n wedstrijd ook geen twee verdedigende middenvelders nodig. Flamingo én Meulensteen speelden op die positie. Dat was er dus één te veel en voor beiden geldt dat zij niet de spelers zijn om in de drukte kansen te scheppen.

Dan was er verder nog de van een schorsing teruggekeerde Bero. Met zijn actieradius en werklust is hij belangrijk tegen sterke tegenstanders, maar in kleinere ruimtes komen zijn technische gebreken aan het licht. In Volendam grossierde de Slowaak in foute passes. Hij niet alleen trouwens, het was over de hele linie slordigheid troef.

Trainer Cocu heeft wel aanvallend gewisseld, maar in mijn ogen te laat. Uiterlijk in de rust had hij het mes in zijn elftal moeten zetten. Ik denk dan aan het wisselen van Oroz, Yapi, Bero en Bialek en het inbrengen van Tronstad, Kozlowski, Jonathans en Van Duivenbooden of Sankoh. Misschien in twee fasen, bijvoorbeeld twee direct na rust en de andere twee een kwartier later, maar in ieder geval op momenten waarop er nog voldoende tijd was om echt iets aan de wedstrijd te veranderen.

Het ligt natuurlijk niet alleen aan de trainer. Hij had ook de pech dat wél creatieve jongens als Vidovic en de veel later in het veld gekomen Kozlowski weinig goed deden. Dat gold ook voor Bialek, die na rust ook een tweede grote kans miste, maar dat had Cocu kunnen weten. Hij blijft deze Poolse spits maar opstellen, terwijl hij al vele weken ver onder de maat presteert.

Het lekkere gevoel van vorige week na de wedstrijd tegen FC Utrecht is weer helemaal weg. Het spelersmateriaal dat Vitesse tot zijn beschikking heeft, is veel te goed om te degraderen. Maar dat dacht Heracles Almelo vorig seizoen ook. En nu volgt voor de Arnhemmers de reeks Ajax, AZ, Sparta Rotterdam en PSV Eindhoven. Tel uit je winst. In Volendam had de geelzwarte formatie de buffer met de onderste ploegen moeten vergroten. Nu dat is verzuimd, is de kans groot dat Vitesse de komende weken een flink stuk in het degradatiemoeras wordt gezogen.

Er is één voordeel in de komende wedstrijden: Vitesse hoeft het spel dan niet te maken en kan vanuit een compacte verdediging met counters misschien voor de een of andere verrassing zorgen. Laten we ons daaraan vasthouden.

FC Volendam-Vitesse 2-0
12. Van Mieghem 1-0, 68. Van Mieghem 2-0