Column
———
Hans Witjes

Het was een droomscenario. Ajax in de bekerfinale verslaan, de cup winnen en Europees voetbal veiligstellen. Vorige week schatte ik de kans daarop op twintig procent en één van de voorwaarden was een mindere dag van Ajax. Aan die voorwaarde voldeed de Amsterdamse miljoenenformatie, maar jammer genoeg deed Vitesse dat niet aan een andere. De geelzwarte ploeg moest zelf een goede vorm etaleren om te profiteren. Dat lukte echter niet, lang niet zelfs. Het maakt de nederlaag extra zuur. De schitterende acties van de supporters van de afgelopen weken hebben nu onnodig in het veld niet het vervolg gekregen dat zij verdienden.

Iedereen was van goede wil, daar is geen twijfel aan, maar slordigheid was troef bij de formatie van trainer Letch. Het was in feite een wonder dat Ajax dat pas in de blessuretijd en tegen tien man wist af te straffen. Met dank aan doelman Pasveer, die wél goed presteerde. Hij was uitstekend, verder haalde Bazoer nog een ruime voldoende en scoorden Doekhi, Dasa en Tannane een zesje. Dat cijfer had Rasmussen ook verdiend, als hij niet die oliedomme rode kaart had veroorzaakt. Nu geef ik hem een punt aftrek en krijgt hij van mij net als alle nog niet genoemde spelers een onvoldoende.

Op een korte fase in de eerste helft na heeft Vitesse totaal niet kunnen overtuigen. Als supporter heb je dan in de loop van het duel en zolang het gelijk is de hoop dat er toch nog een aantal flitsen van goed voetbal komt om het tij te keren, maar dat gebeurde helaas niet.

Het wisselbeleid van coach Thomas Letsch hielp in dat verband bepaald niet mee, want met een invaller als Touré komt een ploeg natuurlijk niet beter aan het voetballen. En de jonge centrale verdediger Oroz als invaller op de voor hem vreemde positie van rechtervleugelverdediger vond ik ook een onlogische keuze. Had dan bij gebrek aan een vervanger voor Dasa als noodoplossing Doekhi de rechterkant laten bestrijken en Oroz in het voor hem vertrouwde centrum gezet. Ook onbegrijpelijk vind ik dat middenvelder Bero bij deze trainer nooit ter discussie staat en een vaste plaats heeft, wat hij ook doet. De technisch beperkte Slowaak loopt een kilometer of dertien per wedstrijd en komt dus op allerlei plekken aan de bal om daar vervolgens regelmatig aan de basis te staan van balverlies of vrije trappen tegen.

Nu door het droomscenario van de beker een dikke streep is getrokken, zal Vitesse alle zeilen bij moeten zetten om een mislukt seizoen te voorkomen. Volgend weekend al moet de Arnhemse ploeg zich oprichten en in hetzelfde stadion Feyenoord van zich af zien te houden. Dat zal niet meevallen en daarvoor is waarschijnlijk een betere prestatie nodig dan in deze finale. Want Feyenoord mag dan wisselvallig zijn, in dit soort wedstrijden is de Rotterdamse ploeg tot veel in staat. Goed weerwerk is dan vereist en gezien de instabiliteit van Vitesse met name in het kalenderjaar 2021 is dat iets waar we niet op kunnen vertrouwen, maar alleen hopen. Dat doe ik met heel mijn hart, want ik moet er niet aan denken dat Vitesse uiteindelijk alsnog in de play-offs terecht gaat komen. Dan zou een overwegend goed seizoen uiteindelijk maar zo op een echec kunnen uitlopen. Dat zou niet verdiend zijn, maar is wel het risico van een nacompetitie van een gedesillusioneerde nummer vijf met lager geëindigde tegenstanders die fris in hun hoofd en tot op het bot gemotiveerd zijn.

Het devies voor de ploeg is nu: hooguit twee dagen bij de pakken neer zitten, de wonden likken en daarna eensgezind en met volle kracht vooruit richting Feyenoord. Want bij winst tegen die ploeg is Europees voetbal zo goed als veiliggesteld. Zo is het dan ook wel weer. Het lijntje naar een succesvol seizoen is in de bekerfinale niet binnengehaald en door het verlies daarvan dunner geworden, maar zeker nog niet geknapt.

Ajax-Vitesse 2-1
23. Gravenberch1-0, 30. Openda 1-1, 90. Neres 2-1