Wie ESA zegt, zegt Nico van Santen. De 51-jarige Oosterbeker, trainer van het tweede elftal van de Arnhemse club, kan zaterdag met zijn ploeg kampioen worden in de reserve derde klasse. Een gelijkspel tegen AVW’66 4 is genoeg. De AS-redactie sprak met de kleurrijke cultuurbewaker van ESA.
Je wordt met jouw team als één van de eerste kampioen van dit voetbalseizoen. Knap.
Nico van Santen: “Nee, dat is niet knap. We zijn vorig seizoen uit de reserve tweede klasse gedegradeerd met 24 punten uit 22 wedstrijden en een doelsaldo van -9. Dat zijn geen degradatiecijfers, het was ook heel schlemielig. En nu zitten we met ons tweede elftal bij ploegen in als AZSV 4, AVW’66 4 en DVOV 2. Dan moet je ook kampioen worden. Dat lukt dus ook. Van de 17 wedstrijden hebben we er 16 gewonnen en eentje gelijk. Die wedstrijd was ik er trouwens niet. Ik had een open dag op school. Flip Witjes nam toen de honneurs waar, haha.”
Je houdt het heel erg lang vol bij ESA.
“Dat komt omdat het een fantastische club is. Ik ben er al 40 jaar lid. Ik ben een man van de oude stempel. Dus honkvast en ik heb het nog steeds reuze naar mijn zin bij ESA. Ik heb er mijn sociale leven aan opgehangen.”
Je hebt als keeper zo’n beetje alle hoogtepunten van ESA meegemaakt.
“Ik ben in 1977 vervroegd van de A-jeugd naar de selectie gegaan. Ik heb zo’n 10 jaar in het eerste gekeept. Kampioen geworden in de vierde en de derde klasse. Daarna kwam Bert Kok, een hele goede keeper. Toen hij zijn been brak, heb ik weer in het eerste gestaan en later ook nog als hij geblesseerd was of te laat kwam. Ook in de eerste klasse, toen het hoogste niveau, heb ik nog 8 wedstrijden gekeept. Onvergetelijk voor mij was de thuiswedstrijd tegen ACV, 8-2 verlies. Toen kwam er na afloop een verslaggever van Radio Gelderland naar me toe. ‘Hoe het nou toch verder moest met ESA en met mij na zo’n nederlaag?’ Mijn antwoord? ‘Nou gewoon, volgende week is er een nieuwe wedstrijd en daar staat het bij begin weer 0-0’.
Mis je de tijd van vroeger?
“Laat ik het zo zeggen. Ik woon nu in Oosterbeek. Dat hangen aan de bar na een training tot 2 of 3 uur ’s nachts, zoals toen op Valkenhuizen, had ik toch niet meer volgehouden. Ik vind het nu ook leuk. Ik ben niet alleen trainer van het tweede, maar ik zit ook in de commissie ‘handhaving waarden en normen’.”
Je bent dus de cultuurbewaker van ESA?
“Ik denk dat ik om die reden ben gevraagd om in de commissie te gaan zitten. Het bestuur van ESA ziet mij ook zo. Mijn contract als trainer wordt ook altijd stilzwijgend verlengd.”
Maar je hebt geen trainersdiploma.
“Ik heb mijn diploma nooit mogen halen. Dat heeft met Andries Ulderink te maken, nu trainer van Go Ahead. Ik ben ooit afgetest op een testdag in Lochem. Daar werden 4 onderdelen getest. Afronden op de goal, 5 tegen 5, 4 tegen 2 en je kreeg een gesprek over voetbal. Voor de eerste 2 onderdelen had ik een 5, voor 4 tegen 2 een 6½ en voor dat gesprek een 7½. Met die 2 vijven was ik afgewezen, maar ik had niet eens afgerond, want ik was keeper. Toen de echte cursus begon zag Flip Witjes, ook deelnemer, een cursist die op de testdag zelfs zijn spullen was vergeten. Flip heeft gevraagd: ‘Waarom hij wel en Nico niet?’ Op aandringen van Flip nam Ulderink daarna contact met mij op. ‘Geef je volgend jaar maar weer op, dan loodsen we je er wel doorheen’, zei Ulderink. Ik heb hem toen geantwoord ‘als het zo gaat bij de KNVB, geef ik mij helemaal nergens meer voor op’. Dat heb ik dus ook niet gedaan.”
Het tweede elftal van ESA, dat zaterdag in de thuiswedstrijd tegen AVW’66 4 aan een punt genoeg heeft voor het behalen van het kampioenschap in de reserve derde klasse.