Kan het nog erger?

23 december 2018 | Van onze AS-redactie

Column
———
Hans Witjes


Gelukkig, het is winterstop. Eindelijk van die wekelijkse ergernis in het weekend af. Want ook uit tegen De Graafschap (2-2) voegde Vitesse weer een flinke dosis aan de toch al onaanvaardbare hoeveelheid van die negatieve emotie toe.

Ik vraag me al een tijdje af: kan het nog erger? De selectie van Vitesse slaagt in het schier onmogelijke en weet de laatste tijd telkens een bevestigend antwoord op die vraag te geven. Want na de tenenkrommende prestatie op tweede divisieniveau voor de beker tegen Kozakken Boys gaf Vitesse volgens goed geelzwart gebruik na NAC ook het zwalkende De Graafschap een flink steuntje in de rug.

Ik lees regelmatig dat Vitessespelers te weinig inzet tonen, maar het trieste is dat het daar niet direct aan ligt. Natuurlijk, van bepaalde spelers is duelkracht niet het sterkste punt, maar met de kwaliteiten die er zijn en met de juiste tactiek zouden er veel betere resultaten kunnen en moeten worden behaald.

Helaas klopt er tactisch bijzonder weinig van. Druk naar voren zetten, wordt zelfs tegen het armoedige, maar dapper strijdende De Graafschap weinig gedaan en, als het wel gebeurt vaak op de verkeerde manier. Dan lopen bijvoorbeeld drie man voorin als gekken te storen en doet de rest niet mee. Zelfs gedoodverfde degradanten slagen erin om onder dergelijke goedbedoelde quasi-druk uit te komen.

Dan de kansen die worden weggegeven. Bij de eerste goal kan Olijve zo doorstomen tot in het strafschopgebied, voordat hij inschiet. Serero loopt te ver weg om nog in te kunnen grijpen en Büttner doet dat niet, omdat hij op links blijft hangen. Amateuristisch, zoals ook bij de tweede goal, waarbij Büttner Narsingh uit zijn rug liet ontsnappen. En er waren nog meer voorbeelden van geklungel achterin, waardoor de al vier wedstrijden doelpuntloze (!) Achterhoekers gevaarlijk werden als nooit tevoren.

Ik vind trainer Slutsky uitermate sympathiek, maar ik moet hem wel op zijn trainersdaden beoordelen. En dan moet ik jammer genoeg vaststellen dat het herhaalde tactische gepruts hem aan te rekenen is. Ongelukkig genoeg voor de Rus komt daarbij dat hij door een aantal van zijn spelers nou niet bepaald wordt geholpen.

Laat ik de basisspelers van de mislukte missie in Doetinchem eens doornemen. Doelman Eduardo redde enkele keren goed en had geen schuld aan de doelpunten. Ik vind wel opvallend dat hij, anders dan in het begin van het seizoen, tegenwoordig dezelfde slechte gewoonte heeft als zijn voorgangers in het doel: bij corners en vrije trappen die hoog voor komen op de doellijn blijven plakken.

Rechtsback Karavaev speelt al weken beneden zijn kunnen en met weinig lef. Centrale verdediger Thelander blijkt opbouwend angstaanjagend beperkt te zijn. Clarke-Salter doet het prima, zowel verdedigend als aanvallend. Büttner doet verdedigend maar wat en is zijn man dus regelmatig kwijt. Van zijn voorzetten komen er de laatste tijd negen van de tien niet aan.

Op het middenveld is Serero een constante factor. Dat was Foor ook, maar sinds Slutsky hem tegen FC Emmen volkomen ten onrechte passeerde, is hij uit vorm. Bero is in deze linie de positieve verrassing. Hij heeft power en loopvermogen en gaat technisch ook steeds meer mooie dingen laten zien.

Voorin is Ødegaard een zeer creatieve speler met inzicht, die ook als hij niet in topvorm is altijd een aantal keren voor gevaar zorgt. Ook in deze wedstrijd was hij weer belangrijk. De andere twee in de voorhoede, Beerens en Linssen, presteerden veel te weinig. Op Beerens lees ik veel kritiek. Duelkracht heeft hij weinig, maar hij heeft wel techniek en een zeer goede voorzet in vooral het rechterbeen. Hij doet echter vreselijk zijn best om de criticasters volledig gelijk te geven, want hij laat de laatste tijd niets zien. Ook in Doetinchem was hij volledig onzichtbaar. En Linssen leeft van momenten, waarvan hij er met dat prachtige schot in de tweede helft één had. Dat is veel te weinig.

De conclusie die ik moet trekken op de helft van de competitie stemt niet vrolijk. Zo presterend als tot nu toe is Vitesse een doodgewoon ploegje met een incidentele uitschieter naar boven en veel meer momenten waarop de ploeg het compleet laat afweten. Dat geeft zoveel irritatie dat ik niet bepaald uitkijk naar het vervolg van de competitie. Hopelijk doet de tijd wonderen en komt de zin terug.

De Graafschap-Vitesse 2-2
12. Olijve 1-0, 43. Ødegaard 1-1, 58. Narsingh 2-1, 65. Bero 2-2.