Column
———
Hans Witjes
Een optimaal resultaat na een matige wedstrijd. Daarmee is de 2-0 zege van Vitesse thuis tegen Fortuna Sittard kernachtig omschreven. Drie belangrijke punten, want de Arnhemmers blijven daarmee op de tweede plaats, twee punten achter de ongenaakbare miljoenenformatie van Ajax. En, vanuit het lange termijnperspectief van een subtopper van groot belang. Het gat met ploegen als SC Heerenveen, FC Twente en FC Utrecht is verder vergroot. Ja, ook FC Utrecht reken ik hier mee, want dat is een club met een uitstekende selectie, die nog wel een inhaalslag op de ranglijst zal gaan maken.
Het veldspel van de ploeg van trainer Letch was tot de 1-0 niet eens zo slecht. Vitesse domineerde, maar was in de zones dicht voor het Limburgse doel erg slordig. Tegen zo’n massaal verdedigende tegenstander is secuur spel geboden om openingen te creëren. Maar laatste passes mislukten veelal en aannames waren soms in kansrijke posities net niet goed. Daardoor slaagden de geelzwarten er nauwelijks in om echt dreigend de worden. Voor rust kreeg alleen Bero een grote kans, maar hij miste de bal finaal na een fraaie boogpass van Tannane. Verder telde ik nog een hard schot van Broja net langs de korte hoek en een diagonale schuiver van Wittek voorlangs. Een schrale oogst na het enorme veldoverwicht.
Na rust verzandde het spel steeds meer en werd duidelijk dat alle hoop moest worden gevestigd op de dode momenten. En gelukkig bracht Tannane na enkele slechte corners een keer een bal goed voor de goal en kopte Darfalou de verlossende 1-0 binnen. Een leuke opsteker voor de Algerijn, die na de late komst van Broja op de bank is beland. Weliswaar terecht gezien de kwaliteiten van Openda en Broja maar wel zuur, want hij presteerde redelijk.
Gek genoeg brak de slechtste fase van Vitesse na de openingsgoal aan. Fortuna Sittard moest nu komen en Vitesse kon tot mijn verrassing niet voorkomen dat de Limburgse laagvliegers nog enkele keren gevaarlijk dicht in de buurt van het Arnhemse doel kwamen. Natuurlijk, Openda had de wedstrijd na een fraai dieptepassje van Doekhi al heel snel volledig in het slot kunnen gooien, maar nu dat niet gebeurde, werd het zowaar nog een kwartiertje billenknijpen tot het volgende succesvolle dode moment. Het was een fase beneden de stand van het Vitesse van dit seizoen.
De wedstrijd was dus niet best, maar ik heb wel genoten van het debuut in de basis van Enzo Cornelisse. Als je hem het veld op ziet komen met zijn jeugdige koppie denk je dat hij op het punt staat om een duel bij de A-junioren te gaan spelen. Hij is natuurlijk ook pas achttien jaar, maar al heel ver is in zijn ontwikkeling. Hij speelt met flair, is sterk in de duels, zowel langs de grond als in de lucht, kiest goed positie en heeft een prima pass in de benen. Een complete speler dus, nu al. Trainer Letch had het aangedurfd om hem een centrale rol in het elftal te geven en Enzo heeft dat vertrouwen waargemaakt. Een jongen met veel talent. Ik hoorde hem laatst, toen hij en zijn vader Tim samen werden geïnterviewd, zeggen dat hij beter hoopt te worden dan pa. Nu was Tim in zijn tijd bij Vitesse een zeer gewaardeerde rechtsback, maar Enzo zou toch weleens gelijk kunnen gaan krijgen.
Een speler die altijd de aandacht trekt, is natuurlijk Tannane. De man met de explosieve dribbel, het geweldige linkerbeen en bij vlagen vlammende schoten en fraaie passes. Een zeer creatieve speler, die van groot belang is voor Vitesse. In deze wedstrijd heb ik hem een aantal keren vervloekt vanwege te laag getrapte corners en bijvoorbeeld een schot van dertig meter afstand op een moment waarop hij een medespeler met een simpele pass in kansrijke positie had kunnen brengen. Maar toch was hij wel de man die Bero in de eerste helft alleen voor de keeper zette en de assists leverde voor de twee treffers. Wat zou deze Tannane een grootheid zijn, als hij wat vaker oog zou hebben voor zijn omgeving en zijn acties meer doseerde.
Volgend weekend reist Vitesse naar Overijssel voor het duel met PEC Zwolle. Een team dat in de middenmoot staat en waar wel voetbal in zit als het de ruimte krijgt. Gelukkig is Bazoer met zijn grote opbouwende kwaliteiten dan weer terug. Het motto moet dan zijn: durven voetballen en de tegenstander opjagen, zodat die nooit het gevoel krijgt dat er iets te halen is. De volgende mooie, uitdagende opdracht voor Letch en zijn mannen. Ik kijk ernaar uit.
Vitesse-Fortuna Sittard 2-0
Darfalou 1-0, 84. Broja 2-0.