Column
—————
Hans Witjes

Om met het positieve te beginnen, de eerste helft was als schouwspel niet onaardig. Het spel golfde redelijk snel op en neer en de afschuwelijk trage balverplaatsingen achterin, waar Vitesse patent op lijkt te hebben, bleven achterwege. Dat was het dan ook wel, want je moet wel een onverbeterlijke optimist, een blinde supporter, of beter nog een combinatie daarvan zijn om met een goed gevoel op de prestatie van Vitesse in de Kuip terug te kijken.

Trainer Fraser maakte na afloop weer een tamelijk tevreden indruk, maar daar was geen reden toe. Hij moet om te beginnen eens goed in de spiegel kijken, want tactisch klopte er bij zijn ploeg in mijn ogen weinig van. Ga maar na: veruit de gevaarlijkste spelers bij Feyenoord zijn Jörgensen en Berghuis. Die moet je als tegenstander dus proberen lam te leggen. De Deense spits laat zich regelmatig zakken, is dan aanspeelpunt en combineert mee om vervolgens voor de goal op te duiken. Berghuis is geen echte rechtsbuiten, want hij trekt voortdurend met de bal aan de voet naar binnen en wordt van daaruit gevaarlijk.

Dat is algemeen bekend, maar wat zag ik tot mijn stomme verbazing bij Vitesse? Er was geen enkel plan om deze twee angels uit de Feyenoordploeg te halen. Beide spelers konden gaan en staan waar zij wilden. Miazga (of anders Kashia) had opdracht moeten krijgen om Jörgensen overal te volgen en geen centimeter ruimte te geven. Eenzelfde taak had Faye ten opzichte van Berghuis moeten krijgen. Hij is er snel en fel genoeg voor om die goed te kunnen uitvoeren. Nu bleef de linksback in zijn zone en liep daar voornamelijk lucht te dekken, terwijl Berghuis zich elders kon uitleven. Bij een dergelijke invulling van de linksbackfunctie had Fraser beter voor Büttner kunnen kiezen, want die slingert af en toe nog een bal gevaarlijk voor het doel van de tegenstander.

Dan de opstelling. De trainer blijft voorin maar vasthouden aan Matavz en Linssen, terwijl beiden al wekenlang ondermaats presteren. Dit was een mooie wedstrijd geweest om eens iets anders te proberen. Hij had bijvoorbeeld Bruns op het middenveld kunnen inbrengen en Mount of Foor kunnen doorschuiven naar de linksbuitenplaats. Verder had hij Feyenoord kunnen verrassen door Rashica in de spits te zetten en de bijna even snelle, tegen ADO Den Haag goed spelende Van Bergen rechtsbuiten. Laat als trainer eens blijken dat je in de gaten hebt dat een ploeg aanvallend niet week in week uit alleen van Rashica afhankelijk kan zijn. Als die het niet heeft, zoals in zijn laatste wedstrijden, dan blijft er namelijk aanvallend vrijwel niets over.

Ook het wisselbeleid was weer stereotype en kon niet worden gezien als een uiterste poging om gelijk te maken. Poppetje voor poppetje, alleen het inbrengen van Büttner voor Faye maakte de opstelling iets aanvallender.

Tactisch deugde het dus niet, maar dat is niet de enige reden voor de nederlaag. Pasveer keepte verder goed, maar had bij de tegengoal niets buiten zijn doel te zoeken. Over Faye, Matavz, Linssen en Rashica heb ik het al gehad, maar ook Foor en Mount speelden niet sterk. Als er zoveel spelers beneden niveau presteren dan wint zelfs een middelmatig, angstig Feyenoord de wedstrijd en is dat nog verdiend ook.

De dus slecht begonnen maand december zal duidelijk maken welke rol Vitesse de rest van het seizoen kan spelen. Zakt de ploeg ver weg of blijft de subtop een reële doelstelling? Ik hoop het laatste, maar vrees het eerste.

Rotterdam, 2 december 2017
Feyenoord-Vitesse 1-0
9. Jörgensen 1-0.