Column
———
Hans Witjes

In een enerverend duel in stadion Galgenwaard haalde een sterk spelend Vitesse in blessuretijd met tien man alsnog een meer dan verdiend 1-1 gelijkspel. Dat ik toch een hele vieze smaak in de mond overhield aan deze wedstrijd komt door een aantal dwazen die zich Vitessesupporter noemen en zich op misselijk makende wijze hebben misdragen.

Het is buitengewoon sneu voor de meerderheid aan goedwillende fans, die zo blij waren dat zij eindelijk hun club weer eens in een uitwedstrijd mochten ondersteunen. Ik denk dat in ieder geval een groot deel van hen, net als in Rennes, exact weet wie de rotzooischoppers zijn. Maar van hen kan niet worden verwacht dat zij die agressieve lieden aangeven. Dit soort misstanden moeten via systematisch preventief en repressief beleid worden uitgeroeid.

De uitsupporters van FC Utrecht hebben zich in Arnhem schandelijk misdragen, dit zal een volkomen misplaatste, idiote revancheactie zijn geweest. Het enige wat de agressievelingen hebben bereikt, is dat de naam van de club Vitesse is bezoedeld. Zoals dat ook door het binnendringen van het Goffertstadion en het stelen van de middenstip is gebeurd, waarschijnlijk door een aantal leden van diezelfde groep. Waar de echte supporters in Nederland door de misdragingen bij diverse clubs van kleine groepen raddraaiers op korte termijn voor moeten vrezen, is dat er een landelijk verbod komt op het bezoeken van uitwedstrijden.

Nu toch maar naar de wedstrijd zelf. Ik heb gelukkig een Vitesse gezien met veel energie en dadendrang, een positieve spelopvatting en, voor zover mogelijk op het Utrechtse modderveld, bij vlagen goed voetbal. En met name voor het laatste halfuur met tien man, verdient de Arnhemse ploeg een groot compliment. Ik zag een ploeg met spelers die vochten als leeuwen om toch nog een goed resultaat te behalen. De elf van FC Utrecht werden teruggedrongen en de schitterende kopgoal van Doekhi in blessuretijd was dan ook loon naar werken. In feite was zelfs een overwinning verdiend geweest.

Dat de ploeg van trainer Letsch moest omgaan met de tegenstander, de weersomstandigheden en het modderveld was vooraf duidelijk. Dat arbiter Lindhout de moeilijkheidsfactor nog eens aanzienlijk zou verhogen door de club met enkele foutieve beslissingen zwaar te benadelen, was natuurlijk niet ingecalculeerd. De rode kaart voor Grbic was nog verdedigbaar, al zouden veel scheidsrechters hier hebben volstaan met geel. De Oostenrijker moet de stommiteit om bij dat luchtduel zijn elleboog in het gezicht van zijn tegenstander te planten gewoon achterwege laten. We hadden tot nu toe nog weinig van hem gezien, nu was zijn korte bijdrage als invaller dus puur negatief.

Lindhout ging wel in de fout door twee duidelijke penalty ’s weg te wuiven. Eerst omklemde Van der Maarel vlak bij de doellijn zijn tegenstander Baden Frediksen, zodat die niet kon inkoppen. Ook de VAR zag daar vreemd genoeg geen reden om in te grijpen. Zo mogelijk nog duidelijker was het vasthouden van Openda door Janssen. De VAR zag daar ook een overtreding en liet Lindhout naar het scherm gaan. Ik denk dat werkelijk iedereen die op het scherm meekeek dit een duidelijke penalty vond, alleen Lindhout niet. Een belachelijke, voor mij onverklaarbare blunder. Dat Vitesse daarna in ondertal onverdroten door knokte en uiteindelijk toch nog scoorde, getuigt van karakter.

Een deel van de eer gaat natuurlijk naar trainer Thomas Letsch. Hij is degene die zijn ploeg na een aantal wanvertoningen op deze positieve manier heeft laten voetballen. Ook zijn wissels na de rode kaart vond ik logisch. Toch was niet alles goed wat de Duitser deed. De keuze om Oroz en Baden Frederiksen in de basis te zetten, begreep ik totaal niet. Over Oroz heb ik het vaak genoeg gehad. Dat hij dit keer geen grote ongelukken veroorzaakte, lag aan FC Utrecht. En Baden Frederiksen heeft wel zijn sterke linkerbeen en werkt hard, maar valt verder vooral op door schijnduelleren, veinzen dat er overtredingen op hem worden gemaakt  en quasi-gevaarlijk zijn. Buitink samen met Openda was een betere combinatie geweest en dan Openda als diepste man. De Belg liep ook dit keer te veel op het middenveld en kan dan niet in de diepte worden weggestoken.

Je kunt natuurlijk zeggen dat de tegengoal werd veroorzaakt door het veld, maar hierbij gingen zowel Rasmussen als Houwen niet vrijuit. De Deen had harder of niet moeten terugspelen via dat zompige strafschopgebied, Houwen had wel wat sneller mogen reageren.

Het was goed om te zien dat sleutelspelers als Doekhi, Tronstad en Dasa een betere vorm hadden dan in de laatste wedstrijden. Op het middenveld viel Domgjoni dit keer positief op. Dat geldt ook voor Bero. In de modder was de Slowaak met zijn inzet en actieradius van grote waarde. Hij liep in de eindfase wel een op het oog pijnlijke hand- of polsblessure op, waar hij in het belang van de ploeg zelfs nog even mee doorspeelde. Of hij inzetbaar is donderdag tegen Rapid Wien is maar zeer de vraag.

Na deze wedstrijd kijk ik wel wat hoopvoller uit naar die wedstrijd. Met dezelfde vorm en instelling als in Utrecht liggen er kansen, ook zonder Openda.   

FC Utrecht-Vitesse 1-1
14. Sylla 1-0, 90. Doekhi 1-1