Column
———
Hans Witjes

Wat een verschrikkelijke wedstrijd speelden Vitesse en AZ in het Gelredome. Een teistering voor het netvlies, met een bloedeloze 0-0 als logische uitslag. Misschien mag Vitesse met dat resultaat nog het meest tevreden zijn, want de Alkmaarders waren net een fractie minder slecht.

De vraag is dan natuurlijk hoe bij Vitesse de tegenstelling tussen de geweldige wedstrijden tegen FC Utrecht en Stade Rennes en dit armetierige duel zo groot kan zijn.  Welnu, om te beginnen, weet iedere doorgewinterde Vitessesupporter dat grilligheid bij de geelzwarten in het DNA zit. Bij voorbaat hoge verwachtingen koesteren, is soms best verleidelijk, maar kansloos en niet goed voor de gemoedsrust.

In de tweede plaats ligt een verklaring in de aangepaste tactiek die AZ hanteerde. Ook 5-3-2, met daarbij het accent op het lamleggen van de wingbacks Wittek en Dasa. Dat lukte, de Duitser hebben we deze wedstrijd nauwelijks gezien, de Israëliër helemaal niet. De enige die dan nog gevaar kan stichten, is Openda, maar hij moest in het centrum opboksen tegen een meerderheid en had bovendien niet echt zijn dag. Het gevolg: aanvallende armoede in het kwadraat.

Om toch nog iets te bereiken, hadden anderen moeten opstaan, maar daar was geen sprake van. Tronstad, die normaal een sterkhouder is die ballen onderschept en aan het begin staat van de opbouw, zag veel mislukken. Bazoer speelde een voor zijn doen veel te vlakke wedstrijd. Buitink en Huisman heb ik deze avond niet gezien. Rasmussen en Doekhi zijn niet de beste opbouwers van de Eredivisie, maar waren slordiger aan de bal dan normaal. En Bero is een keiharde werker, die in een goed voetballend team mee kan draaien, maar niet degene die zelf een elftal voetballend op sleeptouw neemt.

De enige van het basiselftal die ik nog niet heb genoemd, is doelman Schubert. Ik heb hem altijd verdedigd en blijf zeggen dat hij op de doellijn goed is en bij hoge ballen vaak goed van zijn lijn  komt. Dat hij vlak voor rust opnieuw een blunder maakte bij het uitkomen, valt echter niet te verdedigen. Dat kan gewoon niet, iedere amateurkeeper weet dat zo’n bal naar de andere kant (in dit geval richting Oosttribune) moet worden gespeeld. Probleem is wel dat tweede doelman Houwen aardig ballen kan tegenhouden, maar zo bang als een wezel is bij hoge voorzetten en dan aan de lijn staat vastgeplakt. Met hem in de ploeg is iedere hoge bal vanaf de flanken, zuiver of onzuiver, een probleem. Op die manier bezorgt ook hij de ploeg hoofdbrekens.

Trainer Thomas Letsch wisselde volop en daardoor kwam er wat meer energie in de ploeg, maar al snel gingen de slordigheden weer overheersen en viel de ploeg weer terug naar het bedroevende niveau van daarvoor. Het enige echt goede moment was het balletje van Vroegh met buitenkant links net over de kruising.

Als Vitessesupporter kunnen we deze wedstrijd maar het beste zo snel mogelijk vergeten en blij zijn dat die toch nog een punt heeft opgeleverd. AZ komt daardoor niet dichterbij en de formatie uit Alkmaar moet toch als een serieuze concurrent worden gezien voor de vierde plaats. Want dat is de plek waarvoor Vitesse, als het niet regelmatig door de ondergrens heen zakt, kan meedoen. Ajax, PSV en Feyenoord zijn een maat te groot, maar alle andere ploegen hebben dezelfde wisselvalligheid waar we ons bij Vitesse tegen beter weten in aan blijven ergeren.

Het mooie is dat er altijd weer een nieuwe wedstrijd komt met nieuwe kansen. Volgende week bij SC Cambuur kan de wereld er voor Vitesse ineens weer een stuk prettiger uitzien. Dan zal de ploeg van Letsch wel een stuk beter voor de dag moeten komen, want de formatie uit Leeuwarden speelt positief, aanvallend voetbal dat al veel punten heeft opgeleverd. Een wanvertoning van Vitesse zoals tegen AZ zal door de enthousiaste promovendus waarschijnlijk genadeloos worden afgestraft.

Vitesse-AZ 0-0