Column
———
Hans Witjes

Als Vitesse ooit behoefte had aan drie punten, dan wel in de thuiswedstrijd tegen het al gedegradeerde SC Cambuur. Door een moeizame 2-0 overwinning kwamen die punten binnen. Daardoor heeft de club een reuze stap naar handhaving gezet, misschien zelfs al de beslissende. Dat weten we als AZ-FC Emmen is gespeeld. Ik ga me daarom nu maar even niet meer druk maken over enkele verkeerde keuzes van trainer Phillip Cocu en het belabberde spelniveau van zijn ploeg in het grootste deel van de wedstrijd. Het resultaat is bij uitzondering heilig.

Wat is trouwens een verkeerde keuze? Volgens mij en vele anderen sloeg het opstellen van spits Bialek nergens op, maar na een uurtje vol mislukte acties scoorde de Pool binnen enkele minuten twee keer. Daardoor kreeg de trainer ineens het gelijk aan zijn zijde, al kun je dat eigenlijk niet zo stellen. Want er valt natuurlijk nooit te bewijzen dat het met een in mijn ogen logischere opstelling en spelstijl beter zou zijn gegaan.

Het spelniveau van Arnhemse kant moeten we maar heel gauw vergeten. Waarschijnlijk zal deze wedstrijd alleen in herinnering blijven als beslissend voor ontsnapping aan degradatiewedstrijden. Dat het volgend seizoen veel en veel beter moet, was al lang duidelijk en werd deze middag opnieuw bewezen. 

Zwakke punten waren er volop, maar die laat ik dit keer dus maar onbesproken, op één uitzondering na. Wat een oliedomme overtreding was dat van Arcus, met al geel op zak voor ook al oerdom commentaar op de scheidsrechter. Met de volstrekt onnodige rode kaart, zijn tweede al, dupeerde de Haïtiaan zijn ploeg, want die moest nog een hachelijk halfuur met tien man doorstaan. Dat lukte, mede door enkele knappe reddingen van doelman Scherpen, maar een tegentreffer was enkele keren dichtbij. Was de aansluitingstreffer wel gevallen, dan had het voor Vitesse nog helemaal verkeerd af kunnen lopen.

Enkele spelers hebben zich positief onderscheiden. Goalie Scherpen noemde ik al. Hij revancheerde zich voor zijn fout bij het tweede tegendoelpunt in Sittard met een sterk optreden en hield de nul. 

Verder linksback Wittek, die zijn technische vaardigheden koppelde aan inzet en wilskracht. Als hij dat doet, wat niet altijd het geval is geweest, is hij van grote waarde.

Dan middenvelder Meulensteen, naar mijn mening de beste man van het veld. Verdedigend goed, sterk aan de bal, inzicht, loopvermogen en een tomeloze inzet. Een steunpilaar eerste klas.

Tenslotte ook nog een woord van waardering voor centrale verdediger Oroz, die er na de rode kaart meteen stond en een prima rol speelde bij het verdedigen van de voorsprong.

Hoogstwaarschijnlijk kan de blik dus nu worden gericht op een volgend seizoen Eredivisie. Zoals ik hiervoor al stelde, zal het dan anders en stukken beter moeten. Er moet door aflopende contracten en het waarschijnlijke vertrek van huurlingen een grotendeels andere selectie worden gevormd. Dat kan niet wachten. Daarom ben ik blij dat de beoogde eigenaar Parry bereid is om, vooruitlopend op de schandalig lang uitblijvende goedkeuring van de KNVB voor de eigendomsoverdracht, financiële middelen beschikbaar te stellen voor de samenstelling van de selectie voor komend seizoen. Die beslissing komt aan de late kant, maar hopelijk net op tijd om een spelersgroep te vormen met voldoende breedte en (uiteraard vooral) kwaliteit. 

Er komen natuurlijk nog twee wedstrijden, maar er moet dus nu al actie worden ondernomen op de spelersmarkt. Het is de kunst om een evenwichtige groep samen te stellen via enkele gerichte versterkingen en met oog voor enkele al aanwezige jeugdige talenten. Ik wens technisch directeur Schmedes en de daarbij uiteraard nauw te betrekken technische staf alvast veel wijsheid en succes toe.

Vitesse-SC Cambuur 2-0

56. Bialek 1-0, 61. Bialek 2-0