Column
———
Hans Witjes

Geweldig gespeeld, Vitesse, in een wedstrijd die in het geheugen zal blijven. Dat is volgens mij de enig juiste conclusie na het zinderende duel in het Gelredome van Vitesse tegen, op dat moment nog, koploper PSV.

Natuurlijk, ergens borrelt een gevoel van teleurstelling over het feit dat de winst op het laatste moment nog verloren ging. Over de penaltymomenten waarbij de ijdele scheidsrechter Gözübüyük Vitesse voor de zoveelste keer benadeelde. En, goed beschouwd nog wel het ergste, over de vraag waarom Vitesse deze moed, strijdlust en onverzettelijkheid niet iedere wedstrijd heeft kunnen opbrengen. Als de ploeg dat wel had gekund, had zij in de ontmoetingen met de “kleintjes” een punt of twaalf meer gehaald en op de derde plaats gestaan. Maar, zoals het dodelijke, antieke spreekwoord luidt: als hadden komt, is hebben te laat.

Dat mag allemaal zo zijn, nu past alleen een zeer positieve terugblik. Op het uitmuntende spel van Serero, die met zijn beste seizoen in Vitessedienst bezig is. Op de magnifieke partij die doelman Pasveer speelde met zijn cruciale reddingen en uitstekende spelvoortzettingen. Zullen we met zijn allen afspreken dat we het nooit, maar dan ook nooit, meer zullen hebben over die zo denigrerende “Pasveertjes”? Deze speler heeft vorig seizoen in een grote, langdurige dip gezeten, wat onbegrijpelijk was, want hij had indertijd bij Heracles bewezen goed te kunnen keepen. Ook ik ben uiteindelijk aan hem gaan twijfelen, maar hij heeft nu bewezen terug te zijn op zijn oude niveau.

Verder kunnen we uiteraard weer terugkijken op een aantal briljante momenten van Ødegaard, al had hij met name in de eerste helft wat meer balverlies dan voor hem gebruikelijk is. Het is dan komisch om te zien en horen dat een aantal landelijke analytici, dat bij het bekijken van Vitesse meestal niet verder komt dan de samenvattingen, hem juist in zo’n voor hem iets mindere wedstrijd de hemel in prijst. Nee, heren (want dat zijn het vrijwel altijd), de Noor is een absolute topspeler en kan nog veel beter dan hij nu liet zien.

Ik loop de andere spelers nog even langs. Rechtsback Karavaev bleef tegen Bergwijn, zoals tegen al zijn tegenstanders, fier overeind en vormde op rechts in de opbouw weer een sterk koppel met Ødegaard. Het centrale duo Van der Werff en Clarke-Salter heeft met leeuwenmoed gestreden en heel veel duels gewonnen. Van eerstgenoemde ben ik, zoals bekend, geen fan, maar in de man-tegen-mangevechten heeft hij het prima gedaan. Jammer dat hij in de laatste minuut tegen Lozano niet iets eerder aan de noodrem trok en zodoende de penalty voorkwam.

Bij linksback Clark gebeurde waar ik vooraf al bang voor was. Hij werd door de snelle komediant Lozano aan alle kanten voorbijgelopen. De Engelsman wisselde goede momenten af met een helaas te groot aantal mindere. Op het middenveld heb ik Serero en Ødegaard al genoemd. Hun collega’s in die linie, Bero en Büttner, hebben een goede partij gespeeld. Van laatstgenoemde, die in veel wedstrijden maar wat aanrommelde, is dat bijzonder.

Voorin verkeerden Linssen en Buitink en later invaller Dauda meestal in een ondertalpositie en hadden dus een ondankbare taak. Zij hebben echter alles gegeven en het de PSV-achterhoede zo moeilijk mogelijk gemaakt.

De andere invaller, Matavz, heb ik in dit rijtje bewust niet genoemd. Hij speelde slechts een kwartier, maar gaf in die korte tijd een perfecte blauwdruk van zijn gebruikelijke spel. Hij bewees zijn neusje voor de goal door de 3-2 in te koppen, maar was ook ouderwets slap in de duels. Tot drie keer toe bij hoge ballen van achteruit niet eens proberen om de bal te koppen en het de tegenstander lastig te maken. En, wat ik nergens heb teruggehoord of -gelezen, knullig balverlies waardoor PSV de snijdende pass op Lozano kon geven voorafgaand aan de rode kaart en de penalty.

Dan nog even iets over de tirade van trainer Slutsky over die arbiter met de drie umlauts in zijn naam. Ik begrijp zijn woede, maar hij is net iets te ver gegaan door hem de slechtste scheidsrechter van de wereld te noemen. Ik vermoed dat de KNVB hem gaat verplichten om een paar wedstrijden op de tribune te gaan zitten.

Nu volgt het uitduel tegen FC Utrecht. Dat komt op een ongunstig moment, want de Domstedelingen zullen tot op het bot getergd zijn na hun wanprestatie bij ADO Den Haag. Dat wordt dus voor Vitesse een volgende mentale krachtproef. Met het oog op de play-offs is te hopen dat de ploeg dan dezelfde instelling als tegen PSV weet op te brengen.

Vitesse-PSV 3-3
13. Serero 1-0, 41. Lozano 1-1, 59 Ødegaard 2-1, 70. De Jong 2-2, 83. Matavz 3-2, 90. Lozano 3-3