Column
———
Hans Witjes

Wat voor kwalificatie moeten we geven aan de ongelooflijke wanprestatie van Vitesse bij Sparta Rotterdam? Er zijn er meerdere van toepassing. Schandalig, bedroevend, van degradatieniveau, hemeltergend. De club kreeg de vierde plaats door Feyenoord zo ongeveer in de schoot geworpen, maar moet nu gaan hopen dat de Rotterdamse formatie zich niet alsnog in de laatste drie wedstrijden weet op te richten. Want ik heb er een hard hoofd in dat het team van trainer Thomas Letsch alsnog op eigen kracht Europees voetbal gaat afdwingen.

Vanaf de eerste minuut was al duidelijk dat het wel eens een vervelende avond kon gaan worden. Het ontbrak bij Vitesse aan alles wat de ploeg nodig had om tot een goed resultaat te komen. Het tempo lag afschuwelijk laag, slordigheid was troef, er hing een waas van lamlendigheid over het elftal. Alsof de gedachte was: het komt vanzelf wel goed. Hoe bestaat het in de alles beslissende fase van het seizoen. Zelfoverschatting? Faalangst? Wie het weet, mag het zeggen. Feit is dat de ploeg door een zeker niet groots Sparta zeer terecht met ruime cijfers is verslagen.

Er klopte deze vrijdagavond werkelijk helemaal niets van. Ik kan geen veldspeler noemen die echt goed heeft gespeeld. Wel is er een rijtje spelers te noemen die opzichtig hebben gefaald. Bero toonde ten overvloede nog eens dat de bal zijn vijand is. Dan kun je wel veel lopen, maar dat leidt er alleen toe dat je des te vaker als spelbreker fungeert. Onbegrijpelijk dat de Slowaak dit seizoen vaste keus van de trainer is gebleven.

Dan de aanvallers Openda en Broja. Zij waren nauwelijks op een geslaagde actie te betrappen. Verder Bazoer en Tannane. Deze spelers die geacht worden het verschil te maken, speelden een buitengewoon matige wedstrijd. Natuurlijk deden zij af en toe dingen goed, maar het was veel en veel te weinig. De technisch goede Tronstad kwam te veel in grote ruimtes terecht en bleek daar opnieuw kwetsbaar. Verder was hij schuldig aan de eerste tegengoal door naar de bal te kijken in plaats van naar zijn tegenstander Smeets.

Normaal kan Vitesse altijd nog terugvallen op de hechte verdediging.  Deze avond was ook dat niet het geval. Alle drie de tegendoelpunten kwamen op kinderlijke wijze tot stand en er hadden er zelfs nog meer kunnen vallen.
Organisatorisch deugde er sowieso weinig van. Vooral in de eerste helft waren de ruimtes veel te groot en Sparta combineerde er lustig op los. Alsof de Rotterdammers vierde konden worden en Vitesse een ploeg was uit de onderste regionen. De mannen van Letsch werden dit seizoen vaak geprezen om het afjagen en vastzetten van de tegenstanders. Met heel veel goede wil kun je nog zeggen dat daar in de eerste twintig minuten van de tweede helft iets van was terug te zien, maar dat was het dan ook wel. Dat was een poging om alsnog te doen wat in de eerste helft volledig was verzuimd. De praktijk leert dat het dan vaak te laat is. Zo ook nu.

Ik hoor achteraf dat trainer Letsch zich boos maakte over een niet gegeven penalty, maar daar zou ik niet eens over willen beginnen, als mijn ploeg zo belabberd voor de dag was gekomen. Gelukkig was hij ook boos op de wanprestatie van zijn team, die hem echter klaarblijkelijk geen aanleiding gaf om bijtijds iets te veranderen in de organisatie of door te wisselen. Als ik het vanaf minuut één fout zie gaan, dan moet hij dat toch ook zien en al snel ingrijpen via coaching, organisatiewijziging en/of het doorvoeren van wissels. Hij moet toch ook hebben geconstateerd dat zijn elftal in de eerste helft liep te zwemmen in de grote ruimte en aan de bal een slakkentempo hanteerde. Door dat lang op zijn beloop laten als trainer, blijft je ploeg achter de feiten aanlopen en roep je de moeilijkheden over jezelf af.

Vorige week tegen PEC Zwolle was het al niks, maar ontsnapte de ploeg nog. In Rotterdam was het nog slechter en werd dat wel afgestraft. Als er op Hemelvaartsdag bij Fortuna Sittard een vergelijkbare wanprestatie op de mat wordt gelegd, wacht ook daar een nederlaag.

Het is onbegrijpelijk, want door de jaren heen veranderen selecties van samenstelling, maar in Arnhem gebeurt om de haverklap hetzelfde: als Vitesse succes binnen handbereik heeft, laat de club het afweten. Ik las op Twitter van een supporter de tegenwerping dat de geelzwarten door de jaren heen toch regelmatig Europees voetbal hebben gehaald. Dat is zo, maar zij hebben wel de irritante, bijna onverdraaglijke traditie opgebouwd om te falen op beslissende momenten, terwijl dat hoogst onwaarschijnlijk lijkt. Zo ver is het nu nog net niet, maar Feyenoord mag na deze Arnhemse zeperd wel degelijk op een dergelijk scenario hopen. Vitesse moet nu duimen voor een nederlaag van Feyenoord tegen Ajax en daarna aanstaande donderdag in Sittard proberen verder onheil te voorkomen.

Sparta Rotterdam-Vitesse 3-0
36. Smeets 1-0, 77. Thy 2-0, 80. Emegha 3-0.