Column
———
Hans Witjes

En weer ging het mis. Maar de 3-2 nederlaag van Vitesse bij Heracles Almelo had totaal niet gehoeven. Er liggen dit seizoen al verschillende oorzaken ten grondslag aan verliespartijen. Dit keer was het de ongelooflijk domme rode kaart van Isimat-Mirin. Extra zuur, omdat de Arnhemse ploeg tot dat moment de wedstrijd in handen had en beter speelde dan ooit dit seizoen.

Isimat-Mirin is een routinier, die de laatste wedstrijden goed speelde. Hoe kan zo iemand zo stom zijn om in korte tijd twee keer geel te pakken? Waarbij ik me ook afvraag waarom de altijd extreem tolerante arbiter Nijhuis nu ineens zo strikt de regels volgde.

Zoals al gezegd, speelde Vitesse een uitstekende eerste helft. Waarin de nieuweling Aaronson aantoonde een versterking te zijn. En waarin nieuwkomer Hadj-Moussa datzelfde na een eerder sterk optreden nog eens liet zien. Er werd door sommigen in de sociale media al erg lacherig gedaan over deze speler, omdat hij van de Belgische club van beoogde eigenaar Parry komt, maar dat blijkt volledig ten onrechte.

In de tweede helft werden de tien van Vitesse volledig overlopen. Dat was alleen te voorkomen geweest, als de ploeg heel zuinig had kunnen zijn op de bal. Dat lukte totaal niet met als gevolg dat het zwakke Heracles sterk werd gemaakt en de ene na de andere aanval op het Arnhemse doel kon uitvoeren. Het regende voorzetten en corners en op de gelijkmaker en de winnende goal van de Tukkers kon je wachten.

Het werd weer een nederlaag dus, maar toch één met aanknopingspunten. Omdat Vitesse in de eerste helft veruit de betere ploeg was en met overtuiging speelde. De tegenstander werd goed opgejaagd, er werd prima gecombineerd en er werden kansen gecreëerd. De 0-2 voorsprong leek even comfortabel, maar eerst viel uit het niets de 1-2 en daarna gooide Isimat-Mirin de wedstrijd weg.

Dat Hadj-Moussa in de rust het slachtoffer werd van de noodzakelijke verdedigende wissel vond ik jammer. De Algerijnse Fransman speelde met veel zelfvertrouwen en was met zijn acties constant dreigend. Misschien was het wel beter geweest om Meerdink te wisselen. De Winterswijker heeft talent, werkt keihard, wint ook veel duels, maar krijgt de bal te weinig bij een medespeler.  Hij wordt tot nu toe ook nauwelijks op maat bediend. Na rust werd hij één keer gevaarlijk, maar ging zijn schot recht op doelman Brouwer af. Het zou maar zo kunnen dat in de ondertalsituatie van de tweede helft met Boutrah en Hadj-Moussa als spitsen aanvallend meer tot stand was gekomen. Of dat zo is, zullen we nooit weten, wat alleen rest is enorme teleurstelling.

Weer nul punten, maar zo spelend al in de eerste helft liggen er in de komende weken wel degelijk kansen. Voorwaarde daarvoor is wel dat stommiteiten, waar Vitesse dit seizoen tot nu toe patent op heeft, nu eindelijk eens achterwege gaan blijven. De ervaring van dit seizoen tot nog toe leert dat er iedere wedstrijd wel wordt geblunderd. Dan weer door individuen, dan weer door een complete linie, dan weer door de hele ploeg. Om nog enige kans op handhaving te maken, moet de ploeg eindelijk eens stoppen met dat geklungel. Om te beginnen in de eerstvolgende wedstrijd thuis tegen FC Volendam. Dat MOET namelijk het begin van een goede serie worden. Lukt dat niet, dan kunnen we het seizoen als definitief verloren beschouwen.

Heracles Almelo-Vitesse 3-2

24. Kozlowski 0-1, 27. Meulensteen 0-2, 30. Bruijn 1-2, 57. Hornkamp 2-2, 71. Hornkamp 3-2.