Een miskleun om gauw te vergeten

22 november 2020 | Van onze AS-redactie

Column
———
Hans Witjes



Belabberd. Dat is helaas de kwalificatie die ik aan het optreden van Vitesse bij FC Groningen moet geven. Het duel levert nog een punt op, maar was voor mij vanaf de eerste minuut één grote ergernis.

Niets was terug te zien van het voetbal waarmee Vitesse in de eerste periode van het seizoen terecht veel lof heeft geoogst. Het begon er in de absolute beginfase al mee dat een middenvelder van de noorderlingen vanaf het eigen strafschopgebied vijftig meter kon overbruggen zonder een Vitessenaar tegen te komen. Het bleek een teken aan de wand. De tegenstander werd bijna nooit opgejaagd, er werd geen druk gezet. In de eerste helft gebeurde dat welgeteld drie keer. Alle drie de keren werd de Groningse doelman Padt gedwongen tot een lange bal die over de zijlijn eindigde. Waarom gebeurde dat niet vaker? De onderlinge afstanden waren meestal veel te groot.

Dan de opbouw van achteruit. De balsnelheid was te laag, ballen werden veel te veel breed en regelmatig half achter de man gegeven. Vitesse slaagde er hoogstzelden in om de bal snel één of twee linies naar voren te spelen. Natuurlijk, Bazoer werd gemist. Dat is een speler die gemakkelijk onder druk van een tegenstander wegdraait en met goede passes oplossingen naar voren biedt. Hij versnelt het spel. Dat kan het trio Hajek, Rasmussen, Doekhi veel minder goed, maar een beetje baltempo en vastheid aan de bal mag toch wel van hen worden verwacht.

Tegen het ook zeer matig spelende FC Groningen liet Vitesse drie levensgrote kansen onbenut. Bero schoot in de eerste helft een bal tegen de onderkant van de lat. Dan kun je zeggen pech, maar die bal had er gewoon in gemoeten. Veel te woest ingeschoten. Het paste bij het spel van de Slowaak. Voor zijn blessure vond ik hem al slecht in vorm en in Groningen zette hij die lijn helaas door. Zijn kans kwam overigens niet voort uit goed voetbal, die werd Vitesse in de schoot geworpen.

De tweede kans, ook in de eerste helft, was voor Tannane. Na een combinatie met Wittek kwam hij vanaf links door en schoot met zijn mindere rechterbeen wild hoog over. Dit terwijl hij de bal had kunnen terugleggen op een medespeler die er veel beter voor stond. Dat is ook Tannane, een speler met geweldige acties, maar af en toe in zijn zucht naar eigen succes bedrijfsblind. In Groningen leverde hij de assist voor de 1-1, maar stelde (ook) hij verder zwaar teleur.

De derde kans, midden tweede helft, was de allergrootste. Bero deed een van zijn weinige goede dingen met een dieptepass op Broja, die de keeper omspeelde en voor een leeg doel over en naast schoot. Verschrikkelijk voor die jongen, hopelijk kan hij dat moment binnenkort met doelpunten doen vergeten. Het zou dan wel fijn zijn, als hij en zijn collega-spits Openda wat vaker en beter worden gelanceerd dan in deze wedstrijd.

FC Groningen heeft helemaal geen grote kansen kunnen stellen tegenover die drie van Vitesse en liep in de eindfase ook nog eens flink te schoppen. Toch zou een overwinning voor de Arnhemmers op grond van de geleverde wanprestatie niet verdiend zijn geweest.

Ik moet voor het eerst ook kritisch zijn over trainer Letch. Waarom liet hij de ploeg zo afwachtend spelen? En waarom bracht hij de technisch zeer beperkte Buitink in als middenvelder? Ik had wel verwacht dat hij in de rust zou overstappen van 5-3-2 naar 4-4-2, maar ik zat te denken aan het wisselen van Hajek en de voor de zoveelste keer met geel belaste Bero en het inbrengen op het middenveld van Bruns en Huisman. Met laatstgenoemde krijg je voetbal in de ploeg, Buitink is in opbouwend opzicht een antischakel.  

Als ik cijfers zou moeten geven, zijn dat alleen kleine zesjes voor de centrale verdedigers, omdat ze weinig hebben weggegeven en Openda vanwege een paar aardige acties en een doelpunt. De rest krijgt een zware of kleinere onvoldoende. Pasveer zit bij die laatste groep, omdat hij niet vrijuit ging bij de tegengoal. De invallers Huisman en Gong  speelden te kort voor een beoordeling. Laatstgenoemde zit al  tweeënhalf jaar bij Vitesse, was bijna steeds geblesseerd, maar heeft bij de korte invalbeurten tussen die blessures door bijna geen bal geraakt, ook gisteren niet. Ik weet nog steeds niets meer van hem dan dat hij heel hard kan lopen.

Linksback Wittek werd speciaal in de gaten gehouden en goed bespeeld door een van de jeugdige gebroeders Van Kaam. De Duitser had het daar moeilijk mee. Zijn collega Dasa aan de overzijde geeft af en toe een aardige pass, maar komt in de problemen als hij moet verdedigen. De zwakst bezette plek van het elftal.

Volgende week komt Fortuna Sittard op bezoek. Het parool voor Vitesse moet dan zijn: deze tactische en technische miskleun vergeten en terug naar de basis met fris, gretig, aanvallend voetbal.

FC Groningen-Vitesse 1-1
29. Joosten 1-0, 45. Openda 1-1