Column
———
Hans Witjes

Vitesse heeft in de uitwedstrijd bij FC Groningen de eerste overwinning van het seizoen kunnen bijschrijven. De 1-0 winst was volkomen verdiend en maar een magere afspiegeling van de verhoudingen. Vitesse was namelijk stukken beter dan de Groningers.

Dat dat zo was, heeft alles te maken met de kwaliteitsinjectie die de selectie tegen het scheiden van de transfermarkt heeft gekregen. De drie jonge spelers die op huurbasis zijn binnengehaald, kunnen stuk voor stuk uitstekend voetballen. De Pool Kozlowski en de Kroatisch-Duitse Vidovic hebben een grote creatieve inbreng, de Pool Bialek is een spits waar geen Eredivisieachterhoede graag tegen zal spelen.

Ineens staat er een elftal met voetballend vermogen dat leuk is om naar te kijken. Het positiespel is sneller en beter, spelers vullen elkaar aan, er is dreiging naar voren. Alle spelers die nu in het basiselftal stonden, hebben voetbalkwaliteiten en vormden (nu al) een logisch geheel. Een verademing ten opzichte van de eerdere wedstrijden in het seizoen, maar ook in vergelijking met een groot aantal waardeloze competitiewedstrijden vorig seizoen. Want insiders weten maar al te goed dat de papieren eindresultaten van toen het falen op het veld in te veel situaties hebben verhuld.

Trainer Thomas Letsch had het aangedurfd om meteen met de drie nieuwe aanwinsten te beginnen. Een goede beslissing, al zullen Baden Frederiksen, Buitink en vooral Manhoef daar niet blij mee zijn geweest. De eerste twee komen gewoon kwaliteit tekort, al zullen zijzelf en een aantal volgers van de club daar anders over denken. Dat Manhoef ernaast stond, was echter zuur, want hij was in de eerste competitiewedstrijden de enige aanvallende speler waar dreiging vanuit ging.

Het merkwaardige is echter dat er met de komst van Kozlowski, en als hij een linie zakt ook Vidovic, in het basiselftal op het middenveld voor Manhoef geen plaats meer is. In mijn ogen zou hij daar alleen de plaats in kunnen nemen van Bero, maar die staat zo hoog in de hiërarchie bij Letsch dat de Duitser hem niet op de bank zal zetten. De Slowaak heeft zijn technische beperkingen, maar de feiten dat hij altijd voorop gaat in de strijd en een enorm loopvermogen heeft, worden door de trainer zo hoog aangeslagen dat hij hem zelfs aanvoerder heeft gemaakt. Qua voetbal wordt de ploeg daar over het algemeen niet beter van, al deed Bero in Groningen een aantal aardige dingen en maakte hij een prima goal. Als ik trainer was, zou ik toch liever kiezen voor Tronstad in de punt naar achteren en Kozlowski en Manhoef daarvoor. Dan staat er een evenwichtig middenveld met één en al voetbal.

Over de individuele spelers kan ik kort zijn. Iedereen haalde een ruime voldoende. Het enige dat de ploeg valt te verwijten, is dat er niet meer is gescoord. Daardoor bleef het toch tot de laatste minuut spannend, want, al speelde FC Groningen pover, een tegengoal vanuit het niets kan altijd vallen.

Trainer Letsch deed in de eindfase toch nog iets volledig onbegrijpelijks door Yapi in te brengen. Als je onrust wilt kweken in een elftal moet je de van hot naar haar rennende Fransman het veld in sturen. Wat ziet de Duitser toch in dit tactisch onbenullige sprintkanon? Zijn invalbeurt heeft geen vervelende consequenties gehad en dat is het hoogst haalbare bij zo’n wissel.

De kwaliteitsinjectie die de selectie heeft ondergaan, biedt hoop voor de rest van de competitie, om te beginnen aanstaande zondag in de Galgenwaard. Daar wacht de altijd moeilijke uitwedstrijd bij FC Utrecht, maar dit nieuwe Vitesse heeft daar zeker winstkansen. De sportieve wereld voor de club en zijn aanhang is er namelijk ineens anders uit komen te zien.

FC Groningen-Vitesse 0-1
77. Bero 0-1