Column
———
Hans Witjes
Met de verrassende 0-1 winst bij landskampioen Feyenoord eindigt een frustrerend seizoen voor Vitesse toch nog positief. Als trainer Phillip Cocu voor de juiste spelers had gekozen, had er zelfs nog meer in gezeten. Maar goed, wie maalt er nu nog om, het zit er gelukkig op. In augustus zijn we als trouwe supporters mentaal volledig opgeladen en zien we met frisse moed en een vernieuwde en hopelijk versterkte selectie wel verder.
Gezien de ervaringen van dit seizoen mag ik toch hopen dat Cocu geen beslissende stem krijgt bij het aantrekken van nieuwe spelers. Deze trainer toonde in Rotterdam voor de zoveelste keer aan dat hij lang niet altijd de juiste keuzes maakt. Hoe kwam hij erbij om weer met spits Bialek te beginnen? Dat is al geen hoogvlieger, maar in een wedstrijd waarin een grote ruimte achter een aanvallende tegenstander moet worden bespeeld, heb je aan hem met zijn gebrek aan snelheid vrijwel niets. Want balvast is de Pool, op een enkel balletje dat hij met zijn borst als tafeltje doorkaatst na, ook al niet.
Dan Cocu’s wissels in de tweede helft. Feyenoord ging steeds meer aandringen en risico nemen, dus snelle jongens konden die ploeg in de counter pijn doen. Het is dan gek om de snelle Manhoef te wisselen. Cocu koos wel voor twee verse spelers met snelheid, dat was dan weer goed gezien, zou je zeggen. Ware het niet dat Sankoh en Yapi beter voor atletiek, en dan in het bijzonder de honderd meter sprint, hadden kunnen kiezen. Dat ziet vrijwel iedereen, deze trainer niet. Het is natuurlijk geen toeval dat Sankoh bal na bal verspeelde en cultfiguur Yapi een dot van een kans miste op een manier die op de lachspieren zou werken, als het niet zo treurig was.
Voor Cocu op zijn beurt was het een gemiste kans dat hij Jonathans en/of Vidovic niet bracht. Als je geen behoorlijke spits in de selectie hebt, kun je veel beter kiezen voor bewegende en switchende spelers met creativiteit. Het is een verhaal dat ik dit seizoen al vaak heb verteld, maar niet aan Cocu is besteed. En die andere twee dan, Chris van der Weerden en Theo Janssen, hebben die dan geen invloed, of zijn ze het met Cocu eens? We zullen het nooit weten, want de schrijvende pers stelt nooit inhoudelijke vragen.
Enkele spelers wil ik apart noemen. Grote uitblinker bij de Arnhemse ploeg was doelman Scherpen. Hij laat de laatste weken zien wel degelijk veel kwaliteit te hebben. Hij straalt rust uit, heerst in de lucht, heeft een grote ‘reach’ met zijn lange lijf en is ondanks dat postuur ook nog eens snel aan de grond bij lage ballen. Zo keepend, zonder de rare foutjes die hij in sommige wedstrijden maakte, is er voor Vitesse geen betere doelman te vinden. Maar hij zal als contractspeler van Brighton wel onbetaalbaar zijn.
Verder vond ik Wittek lekker agressief backen in een verdediging die enorm veel ballen heeft weggehaald. Op het middenveld had de sterke Meulensteen dit keer een paar mindere momenten, terwijl Van Ginkel met zijjn balvastheid juist behoorlijk goed draaide en ook fraai scoorde. Typisch dat hij juist in deze wedstrijd al vrij snel werd gewisseld.
Bij vlagen was in De Kuip zichtbaar dat deze selectie wel degelijk potentie heeft. Of ik moet eigenlijk zeggen had, want die valt na deze wedstrijd volledig uit elkaar. De groep was misschien niet goed genoeg voor de subtop, maar wel voor een positie daar dichtbij. Cocu en zijn voorganger Letsch hebben er mijns inziens niet uitgehaald wat er in zit. Qua spelerskeuzen niet en tactisch niet, want beide trainers hebben zich vaak te laf getoond. Al zie ik op dat vlak bij Cocu wel wat verbetering.
Het is even niet zo van belang, na deze winstpartij is het seizoen voorbij en dat is op die manier op prettige wijze afgesloten. Wellicht trekt dat nog wat mensen over de streep om een seizoenkaart aan te schaffen. Voor mij was voor dat besluit dit Rotterdamse succesje niet nodig. Het besluit tot verlenging hadden mijn zoon en ik samen al voor het duel in De Kuip genomen. Dat het seizoen voor minstens tweederde deel grote ergernis heeft gegeven, schrikt ons als doorgewinterde supporters niet af. Ik benoemde de mentale veerkracht van de geelzwarte aanhang al in de eerste alinea. Voor hen en voor ons geldt: nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Feyenoord-Vitesse 0-1
43. Van Ginkel 0-1