Column
———
Hans Witjes

In de thuiswedstrijd tegen FC Groningen leed Vitesse zaterdagavond een beschamende 1-3 nederlaag. Met ‘dank’ aan spits Openda en trainer Thomas Letsch. De eerste dupeerde zichzelf en het team met een onacceptabel domme rode kaart, de tweede hielp de ploeg met zijn lachwekkende wisselbeleid verder in de vernieling.

Natuurlijk, Vitesse miste met Bazoer en Tronstad twee sleutelspelers. En verder moeten we niet vergeten dat de goede resultaten die de club boekte een groot aantal uiterst zwakke vertoningen hebben gecamoufleerd. De vierde positie op de ranglijst was daarom zwaar geflatteerd. Maar dan nog is het een aanfluiting dat de geelzwarte formatie de punten op deze manier in de schoot wierp bij de povere, tobbende Groningers.

Om met Openda te beginnen: uitgerekend de man die voorin niet kan worden gemist, waarvan je steeds maar hoopt dat hij niet geblesseerd raakt, laat zich provoceren en krijgt na ruim een half uur rood. Daardoor stond het team niet alleen met tien man en was alle dreiging weg, maar bovendien gaat de Belg de duels tegen FC Twente en waarschijnlijk ook PSV missen. Letsch toonde zich terecht ontstemd over het feit dat de veruit belangrijkste aanvaller opnieuw in de fout ging en zo zijn team in de steek liet.

De Duitse trainer maakte het er vervolgens zelf nog slechter op door zijn wissels. Met tien tegen elf is het al moeilijk voetballen, maar het wordt een onmogelijke opgave als je met Cornelisse een voetballer uit het veld haalt en met Oroz een antivoetballer inbrengt. Wat ziet deze trainer toch in de Kroaat? Die jongen doet echt zijn best, maar hij komt verdedigend zwaar tekort en is opbouwend nog slechter. Zo’n wissel is slecht voor de ploeg en een belediging voor Cornelisse. Als Letsch zo doorgaat, wordt hij er verantwoordelijk voor dat dit grote talent uit de eigen Voetbal Academie uit onvrede de club gaat verlaten.

Wat had de trainer dan moeten doen? In ondertal is het onmogelijk om druk te zetten op de tegenstander. Het beste is dan om compact vanaf de eigen helft te spelen en te loeren op de tegenaanval. Om dat met kans op succes te doen, is creativiteit nodig en zo mogelijk ook snelheid voorin. Binnen de selectie van Vitesse zijn de mogelijkheden op die punten beperkt, maar die liggen in ieder geval zeker niet bij Oroz. En ook niet bij de later ingebrachte Hajek, nota bene voor Buitink, de enige aanvallende speler die een voldoendetje wist te halen.

Ik zou de weer tegenvallende spits Grbic hebben gewisseld en  Buitink naar zijn positie hebben gedirigeerd. Verder zou ik de andere twee middenvelders, de dit keer moeizaam draaiende Vroegh en de onzichtbare Domgjoni, hebben vervangen. Als middenvelders zou ik dan Huisman,  Manhoef en Bero hebben ingebracht. Huisman vanwege zijn opbouwende kwaliteiten, Manhoef en Bero vanwege hun snelheid en loopvermogen met als opdracht om waar mogelijk bij te sluiten bij Buitink. In een latere fase zou dan Gboho nog een optie zijn, die het tegen DVS ’33 in de beker dan wel slecht deed, maar wel over creativiteit en snelheid beschikt. Misschien hadden ook die noodoplossingen tot niets geleid, maar er was dan in ieder geval nog een kans van slagen geweest.

Wat al wel duidelijk was, is nog eens een keer extra aangetoond. Vitesse kan op bepaalde dagen veel. Met de drie centrale verdedigers Doekhi, Bazoer (of Cornelisse) en Rasmussen heeft de ploeg sowieso een betrouwbaar fundament, maar om goed te presteren, moeten daarnaast ‘nummer zes’ Tronstad, de wingbacks Wittek en Dasa en spits Openda top zijn. Met de tot nu toe (op hoge voorzetten na) betrouwbare doelman Houwen erbij staat er dan een kwalitatief sterk bouwwerk, waar de overige drie spelers, mits goed door de trainer gekozen, op kunnen leunen om te presteren.

Er zijn echter (te) veel wedstrijden waarin cruciale elementen binnen het bouwwerk het geheel of gedeeltelijk laten afweten. En dan stort de boel bij gebrek aan adequate vervangers met donderend geraas in elkaar. De laatste tijd vaak, met veel geluk, zonder puntverlies, dit keer wel met fatale gevolgen. Hoe teleurstellend ook, misschien maar goed, want het drukt iedereen die begaan is met de club met de neus op de feiten. De club kan in de Eredivisie op de schaarse goede dagen van bijna iedere club winnen, maar op de talrijke andere dagen van iedere club verliezen. Wisselvalligheid zal met deze selectie troef blijven. Incidentele successen blijven dus mogelijk, maar aan het eind van de rit is plaatsing voor de play-offs het hoogst haalbare. Het is goed voor de gemoedsrust om dat voor ogen te houden.

Vitesse-FC Groningen 1-3
39. Larsen 0-1, 67. Dasa (e.d.) 0-2, 71. Van Kaam 0-3, 76. Oroz 1-3.