Column
———
Hans Witjes

Een wanprestatie om je kapot voor te schamen en waarvoor geen enkel excuus geldt. Mensen die al vele jaren supporter van Vitesse zijn, hadden gehoopt om met deze selectie en deze trainer eindelijk eens af te komen van het grillige presteren van hun ploeg, maar niets blijkt minder waar. Was enkele weken geleden de tweede helft tegen ADO Den Haag afgrijselijk slecht, de eerste helft in deze wedstrijd uit bij Excelsior (2-0 nederlaag) was zo mogelijk nog beroerder. Ergerniswekkend en volstrekt onverteerbaar.

Het vertrouwen in trainer Slutsky was groot, ook bij mij, maar ik zit nu toch op het punt dat ik vraagtekens moet gaan plaatsen. In tactisch opzicht klopte er namelijk vanaf de eerste minuut helemaal niets van en dat bleef de hele eerste helft zo. Van Excelsior is bekend dat het ook dit seizoen met haar zeer beperkte financiële mogelijkheden een aardig elftal heeft weten samen te stellen. Met Bruins, Koolwijk, El Hamdaoui en Schouten beschikt de Rotterdamse ploeg over een aantal technisch sterke middenvelders. Als je die geen ruimte geeft, is er weinig aan de hand, doe je dat wel dan gaan ze lekker lopen combineren en kom je achter de feiten aan te lopen. En dat laatste is nou precies wat Vitesse deed.

Om te beginnen sloot de achterhoede te weinig aan, waardoor de ruimtes te groot werden. Dat komt waarschijnlijk omdat Van der Werff, die als aanvoerder zijn achterhoede mee naar voren moet nemen, als de dood is om op snelheid te worden geklopt. Verder werden vooral Bruins, die alleen op papier voorhoedespeler was, maar ook de snelle dribbelaar Edwards niet gevolgd als zij zich lieten uitzakken naar het middenveld. Als gevolg daarvan creëerde Excelsior daar een meerderheid, terwijl Van der Werff c.s. regelmatig met drie of vier man bij één voorhoedespeler stonden te koekeloeren. In plaats van goed aangesloten met veel spelers druk te zetten , liepen alleen Darfalou en Bero als gekken te storen tegenover vier man en verzopen Serero en Foor op het te grote, door Excelsior ruim bevolkte middenveld.

Dat Vitesse zo aan een wedstrijd begint, is al erg, maar dat er een helft lang niets ten goede verandert, is meer dan verschrikkelijk. Na de rust was de aansluiting en goede samenwerking er wel en toen had Excelsior weinig meer te vertellen. Zonder echt goed te spelen, schiep Vitesse een paar behoorlijke kansen om terug in de wedstrijd te komen, maar die werden niet benut. Een ploeg die een volledige speelhelft verkwanselt, moet natuurlijk ook niet raar opkijken als dat uiteindelijk fataal wordt.

Trainer Slutsky bleek achteraf onthutst over de eerste helft en het gebrek aan stabiliteit, maar hij draagt wel de verantwoordelijkheid voor drie kwartier tactisch falen. En hij had Van der Werff, die vorig seizoen niet eens basisspeler was, de aanvoerdersband natuurlijk nooit moeten geven. Dat maakt het nu moeilijker om hem uit het elftal te zetten, terwijl dat wel moet gebeuren. In de tweede helft liet Doekhi als invaller nog eens zien dat hij degene is die met Clarke-Salter het verdedigingscentrum moet gaan vormen. Die twee samen kunnen zelfs tot de beste centrale duo’s van de eredivisie gaan behoren.

Nog even wat kanttekeningen bij andere spelers. Wat is er met doelman Eduardo aan de hand? Hij is zo sterk begonnen, maar oogt al enkele weken onzeker. Karavaev speelde kleurloos, linksback Clark kan echt wel wat, maar speelde wat ongelukkig. Serero was te weinig aanwezig, Foor en Bero haalden een kleine voldoende. Odegaard wisselt goede en slechte momenten af, maar moet de kans krijgen op de plaats waar hij voor is gehaald: op nummer tien achter de spitsen. Darfalou heeft zich uit de naad gewerkt en was lastig voor de Excelsiorverdediging, maar het zat hem niet mee bij de afronding. Over het missen van die penalty hoeft hij niet lang in te zitten, want die kwam toch te laat voor een resultaat. Wel zal hij voor het nemen van volgende strafschoppen achteraan in de rij moeten aansluiten bij Büttner. Linssen mist scherpte, mogelijk door gebrek aan wedstrijdfitheid na zijn blessure.

Al met al is het weer eens zo’n weekend waarin het niet leuk is om naar de ranglijst van de Eredivisie te kijken. Het wisselvallige presteren is door de jaren heen één van de kenmerken van Vitesse geworden en het lijkt wel of we daar nooit vanaf komen. Eén ding is zeker, wennen doet het nooit.

Excelsior-Vitesse 2-0
40. Clark 1-0 (e.d.), 70. Mattheij 2-0.