Column
———
Hans Witjes
Vitesse heeft in de Rotterdamse Kuip nagelaten de strijd om de vierde plaats in zijn voordeel te beslissen. Door eigen falen wordt het verschil in punten met Feyenoord niet vergroot tot vijf, maar blijft dit beperkt tot twee. Mocht dat gaatje in de resterende vier wedstrijden alsnog worden gedicht, dan zullen trainer Letch en zijn ploeg ongetwijfeld met grote weerzin terugdenken aan de wijze waarop zij in het Feyenoord-stadion hebben verzuimd om meer afstand te nemen.
Dat falen van de geelzwarte formatie kende meerdere gedaanten. Om te beginnen moet trainer Thomas Letsch de hand in eigen boezem steken. Hoe komt hij erbij om op de rechterflank de geblesseerde Dasa te vervangen door Oroz? Deze jongeling heeft het hopelijk in zich om uit te groeien tot een goede centrale verdediger, maar voelt zich als een kat in een vreemd pakhuis aan de rechter zijlijn. Dat was al gebleken tijdens de tweede helft van de bekerfinale en werd nog eens nadrukkelijk bevestigd in deze wedstrijd. De Kroaat is timide, neemt geen enkel initiatief aan de bal en speelt iedere bal voorzichtig naar achteren. De keuze voor hem hield in dat voor het aanvallende gevaar van Dasa op rechts helemaal niets in de plaats kwam. Een belabberde keuze van de trainer, die hij ondanks de slechte ervaringen in de bekerfinale nu opnieuw maakte en zeventig minuten in stand hield.
Nu weet ik dat er geen fatsoenlijke tweede rechtsback in de selectie zit. Vreemd genoeg, maar wellicht was het idee dat huurling Touré daar zo nodig kan spelen. Hij is echter bepaald geen goed alternatief. Een fysiek sterke speler, maar tot nu toe met alle kenmerken van een brokkenpiloot. Je houdt je hart vast, als hij in het veld komt. In mijn ogen had Letch het beste kunnen kiezen voor Bruns. Ook geen rechtsback en verguisd door menige supporter, maar hij heeft de keren dat hij dit seizoen in het veld stond zeer verdienstelijk gespeeld, heeft het loopvermogen om de hele rechterkant te bestrijken en is in staat om een goede voorzet te geven. Met hem in het veld was de rechtervleugel niet lam geweest, zoals helaas in de laatste anderhalve wedstrijd.
Het falen lag verder bij de beide spitsen, Openda en Broja. Aan de Belg waren vier grote kansen niet besteed, aan de Engelsman één. Het is in de loop van het seizoen toch wel een steeds groter en vervelender probleem geworden dat beide spitsen het gevaar dat zij wel degelijk stichten aanzienlijk te weinig omzetten in goals. Het is bij dit duo al tijden lang wel blaffen, maar veel te weinig bijten.
Verder mag het hele team buiten doelman Pasveer zich aantrekken dat het na de rode kaart voor Berghuis tegen de resterende tien Feyenoorders zo weinig wist af te dwingen. Er was weer eens veel te veel balverlies, waardoor de supporters in die fase zelfs af en toe nog moesten vrezen voor een nederlaag. Dat zou tegen de deze middag buitengewoon matige Rotterdamse formatie werkelijk de limit zijn geweest.
De beste man bij Vitesse was weer eens doelman Pasveer. Hij had het niet druk, maar straalde rust uit en verrichtte twee cruciale reddingen. Ontzettend jammer dat de Tukker Vitesse gaat verlaten en nog beroerder dat hij door de kapitalisten van Ajax is binnen gehengeld, maar ik begrijp zijn keuze en gun hem zijn transfer van harte. Ik las in de Gelderlander als een verdekt verwijt dat Vitesse te lang had geaarzeld om hem vast te leggen, maar dat vind ik niet terecht. Er lag in Arnhem een mooie aanbieding voor Pasveer klaar en het is helaas nu eenmaal zo dat tegen het grote geld van de Amsterdamse miljonairs niet valt op te bieden. Als zij willen, halen zij iedere goede speler bij hun club weg met hun Champions League-kapitaal om die als het hen uitkomt vervolgens te laten vegeteren op de reservebank. Dat is de bittere waarheid en meteen ook de doodsteek voor de Nederlandse competitie.
Het leek in de Kuip wel het verhaal van de tien kleine negertjes, want achter elkaar liepen Bazoer, Wittek en Tronstad tegen een gele kaart aan, waardoor zij van de selectielijst voor de komende wedstrijd thuis tegen PEC Zwolle verdwijnen. Een lijst waarop in ieder geval ook de geschorste Rasmussen ontbreekt en wellicht tevens de nu geblesseerde Dasa. Het biedt kansen voor een aantal wisselspelers en laten we hopen dat zij die pakken. Dat is hard nodig, want door het falen, eerst al tegen de gedoodverfde degradant (!) ADO Den Haag en nu tegen het tobbende Feyenoord, kan Vitesse zich geen enkel puntverlies tegen op papier zwakkere broeders meer permitteren. Een hachelijke uitgangspositie, zeker tegen de achtergrond van de beroerde geschiedenis die Vitesse op dit gebied heeft.
Laten we hopen dat de seizoenkaarthouders hun ploeg tegen de Zwollenaren eindelijk weer eens vanaf de tribune mogen ondersteunen. Dat zou een verademing zijn en het team misschien ook net het zetje in de goede richting geven dat het vermoedelijk hard nodig heeft.
Feyenoord-Vitesse 0-0