Column
———
Hans Witjes

Aan de thuiswedstrijd van Vitesse tegen Feyenoord (1-1) zat een aantal positieve kanten. Om te beginnen was het een aantrekkelijke wedstrijd met veel gevaarlijke momenten voor beide doelen. Verder zat in de prestaties van het Vitesse-elftal een stijgende lijn, want het speelde in de tweede helft een stuk beter dan in de eerste. En tenslotte is een gelijkspel tegen deze tegenstander een zeer behoorlijk resultaat.

Dat resultaat leek bij rust nog mijlenver weg. Vlak voordat de scheidsrechter affloot, was het 0-1 geworden en het spelbeeld gaf geen reden tot optimisme. Waar ik al bang voor was, gebeurde inderdaad in de eerste helft: Vitesse liep weer eens massaal achteruit. Voorin liepen Linssen en Dauda als kansloze figuranten in een positiespelletje vier tegen twee en met Clasie erbij zelfs vijf tegen twee. Vuile meters maken hoort bij het spel, maar zinloze meters kosten energie die spelers nodeloos uitputten. De uitermate goedwillende Dauda kon je daardoor na ruim een uur al opvegen.

Trainer Slutsky zou Slutsky niet zijn, als hij niet een zeer aparte lezing had over de afwachtende eerste helft. Ik citeer: “We wilden domineren en aanvallen door agressief te spelen. Daar zag ik weinig van terug. We waren te bang voor een grote club als Feyenoord. En dan praat ik vooral over de jonge spelers.”

Nee, meneer Slutsky, dit is kletskoek. De tactiek deugt niet. Hoe het wel moet, heeft PEC Zwolle onlangs in zijn thuiswedstrijd tegen Feyenoord laten zien. Vroeg druk zetten en met een enorme inzet Feyenoord massaal opjagen. Dan komt Feyenoord niet aan opbouwen toe en heeft het geen seconde het idee dat het in de wedstrijd kan komen. De verdediging van Feyenoord is het zwakste deel van de ploeg en Clasie heeft als verdedigende middenvelder nauwelijks goede wedstrijden gespeeld, maar met zeeën van ruimte kunnen ook opbouwend matige broeders tot aardig voetbal komen.

Verder legt de Vitessetrainer de zwarte piet bij de jonge spelers. Bij eerdere wedstrijden heb ik hem ook al als excuus voor slechte prestaties horen gebruiken dat Vitesse veel jonge spelers heeft. Wat is dit voor onzin? Neem het elftal van zondag: Eduardo, Van der Werff, Büttner, Foor, Linssen en (dit keer) invaller Serero zijn zeer geroutineerd. Bero, Karavaev en Clark zijn ruim in de twintig en hebben behoorlijk wat wedstrijdervaring op redelijk niveau. Blijven over als echt jonge spelers Ødegaard, de beste speler van het elftal, Doekhi, die zich centraal achterin goed handhaaft en Dauda, die zich uit de naad werkt, maar net als Linssen als gevolg van de verderfelijke tactiek van Slutsky nauwelijks een speelbare bal krijgt.

De Russische trainer mag best voor het vier-vier-twee systeem kiezen, maar het gaat er wel om hoe dat wordt ingevuld. Had maar geprobeerd Feyenoord vast te zetten door de buitenste middenvelders Büttner en Ødegaard door te schuiven, met Bero als aanjager met groot loopvermogen daar nog eens achter. En uiteraard moet de rest van de ploeg dan meedoen en de afstanden klein maken. Over Bero gesproken, die moet niet op de nummer zes positie lopen en iedere bal die hij krijgt aangespeeld terugkaatsen naar de verdediger waar de bal vandaan komt. Hij moet zijn drive, power en loopvermogen kunnen benutten, dus kunnen sleuren en diep gaan.

In de tweede helft veranderde er niets in het systeem, maar ging het gelukkig in fasen wel een stuk beter met Vitesse. Dat had alles te maken met de vroege, zeer gelukkige gelijkmaker, die Vitesse moed gaf en waardoor het labiele Feyenoord van slag raakte. Vitesse profiteerde een aantal keren goed van onnodig balverlies van de Rotterdammers en kwam, mede onder impuls van de goed ingevallen Serero, tot een aantal goede combinaties en aanvallen. De wedstrijd kon op dat moment alle kanten op, maar de stand veranderde niet meer. De eindbalans opmakend, constateer ik dat beide teams een flink aantal kansen hebben gehad, maar Feyenoord meer grote. Een scherpe Van Persie alleen al zou twee of drie keer hebben gescoord. Zo bezien, vind ik dat Vitesse achteraf dik tevreden mag zijn met een punt.

Tot slot nog enkele notities bij spelers. Eduardo speelde dit keer een sterke wedstrijd. Dat was prettig om te zien en hoogst noodzakelijk. Hopelijk kan hij deze vorm vasthouden. Karavaev is normaal gesproken verdedigend betrouwbaar, maar had te veel moeite met Larsson. Sneltrein Gong viel nog even in. Dat leek een aanvallende wissel van Slutsky, maar was het niet, want de Nigeriaan ging links op het middenveld spelen. Daar leed hij meteen al een paar keer dom balverlies. Mijn eerste indruk is dat deze speler zo min mogelijk op dat velddeel moet komen en voorin moet blijven om daar met zijn enorme snelheid voor gevaar te zorgen.

Vitesse-Feyenoord 1-1
45. Kökcü 0-1, 47. Dauda 1-1.