Column
———
Hans Witjes

Vitesse is na de thuiswedstrijd tegen PSV medekoploper met vijftien punten uit zes wedstrijden. En dat terwijl de uitwedstrijd tegen die andere topploeg, Ajax, ook al achter de rug is. Een riante positie.

Vorig jaar, in dat verschrikkelijke Slutsky-tijdperk, was de start van de competitie ook uitstekend. Er is echter één uitermate belangrijk verschil. Toen hingen de goede resultaten van geluk aan elkaar en was wel duidelijk dat het zo nooit door kon gaan. Nu is deze tussenprestatie geleverd door een goede ploeg, zonder zwakke plekken en met een positieve spelopvatting. Het moet dus mogelijk zijn om de competitie – ijs, weder en corona dienende – een goed vervolg te geven.

PSV miste enkele goede spelers, maar daar is de prestatie niet minder om. Ook in het Gelredome stond nog een Eindhovens team binnen de lijnen dat een  waarde van vele miljoenen vertegenwoordigt. Het blijft knap om daar van te winnen, zeker zonder Tannane, en zodoende het van 1997 daterende negatieve record uit de boeken te spelen.

In de tweede helft heb ik overigens wel met het zweet in de handen gezeten. In tegenstelling tot voor de rust, toen Vitesse bijna volledig controle had over de tegenstander, werd het team van Letch daarna ver teruggedrongen. Veel kansen leverde dat PSV niet op, maar er hoeft maar één bal verkeerd te vallen of ongelukkig te worden behandeld en het gaat mis. Dat leek nog te gebeuren in blessuretijd bij de in eerste instantie gegeven penalty, maar de VAR adviseerde en Nijhuis floot uiteindelijk gelukkig anders. Ik las van iemand op Twitter dat Nijhuis wellicht niet op zijn beslissing was teruggekomen in een vol stadion, dat hem bij het geven van de strafschop ongetwijfeld op een hels fluitconcert zou hebben getrakteerd. Gezien het grote ego en de ijdelheid van deze Twentse arbiter zou dat best zo kunnen zijn.

Vorige week schreef ik dat een goed resultaat tegen PSV af zou hangen van de vorm van de dag, effectiviteit en een gunstig wedstrijdverloop. Laat ik die drie bouwstenen voor succes tegen zo’n topploeg eens nalopen.

Vorm van de dag. In de eerste helft aanwezig. Bij vlagen goed positiespel, verdedigend controle, verdiend op voorsprong. Na rust in wat mindere mate, maar Vitesse is als ploeg al vechtend overeind gebleven en heeft weinig kansen hoeven toestaan.
Effectiviteit. Was hoog. Drie kansen, twee doelpunten.
Wedstrijdverloop. Gunstig. Tegen zo’n tegenstander is het belangrijk op voorsprong te komen en dat gebeurde twee keer. Verder waren twee positieve VAR-beslissingen bepalend voor de uitslag.

Nog enkele kanttekeningen bij de spelers. Uitblinker was allereerst doelman Pasveer. Hij had twee magnifieke reddingen en was wederom een betrouwbaar rustpunt. Verder Bazoer. IJzersterk aan de bal, altijd voor goede oplossingen kiezend en ook verdedigend sterk. Dan nog, vooral in de eerste helft, Wittek. Hij kan verdedigen en opbouwen, komt goed op, heeft een prima voorzet en snelheid. Wat een aankoop is dat!

Een dikke voldoende was er voor alle overige verdedigers, inclusief invaller Hajek. Op het middenveld deed Touré het bij zijn debuut in de basis niet onaardig. Hij is fysiek sterk, opbouwend en aanvallend moet het nog wel een tandje beter. Van Tronstad weten we dat hij een goede speler is, die het beste functioneert kort voor de verdediging. Als hij te grote ruimtes moet belopen, krijgt hij het moeilijker. Huisman is talentvol, maar tegen deze sterke tegenstander kreeg hij weinig ruimte om te voetballen. Met een verfijnd passje voorafgaand aan de kans voor Tronstad bewees hij zijn inzicht. Spits Broja wordt een grote, maar is niet gewend aan deze hoge weerstand en had slechts één goede actie. Zijn tijd komt binnenkort nog wel, tegen iets mindere tegenstanders kan hij doorgroeien.

Openda was een enorme handenbinder voor de Eindhovense verdediging en scoorde een fraai doelpunt. Goed werk dus. Buitink viel nog in, maar kon me wederom niet bekoren. Hij liep ook nog tegen een domme gele kaart aan. Wat dat betreft deed de andere invalspits, Darfalou, het beter. Hij ontlastte de verdediging een paar keer met karaktervolle loopacties. Leuk tenslotte dat Cornelisse nog even mocht invallen. Ook al zo’n talentvolle speler van de eigen Academie, die echter te kort speelde voor een beoordeling.

Nu komt een aantal wedstrijden tegen op papier mindere tegenstanders, waarin Vitesse zijn status moet bevestigen. Dat betekent terug naar het vroeg druk zetten en proberen te domineren. Met deze selectie en de juiste instelling is dat mogelijk. Het maakt het extra pijnlijk dat de supporters voorlopig niet live aanwezig mogen zijn.    

 Vitesse-PSV 2-1
8. Rasmussen 1-0, 49. Boscali 1-1, 53. Openda 2-1