Column
———
Hans Witjes
Door het op de valreep behaalde 1-1 gelijkspel thuis tegen PEC Zwolle nemen de zorgen van Vitesse alleen maar toe. Tegen een zwakke broeder als de Zwolse formatie, een mededegradatiekandidaat, móésten de drie punten gewoon worden behaald. Dat gebeurde dus niet, een nederlaag werd zelfs pas op het laatste moment voorkomen.
Natuurlijk was dat gelijkspel dik verdiend en was een overwinning ook niet eens tegen de verhoudingen in geweest. Maar de aanvallende impotentie van de ploeg van trainer Phillip Cocu heeft dit seizoen zulke bedenkelijke vormen aangenomen dat werkelijk iedere tegenstander, hoe klein ook, daartegen resultaat kan boeken. Zeker omdat de achterhoede dit seizoen ook nog eens regelmatig steken laat vallen.
Ook nu viel er weer een tegendoelpunt dat helemaal niet nodig was geweest. Het was een aardig schot, scherp in de hoek, maar doelman Room had het kunnen stoppen, als hij goed opgesteld had gestaan. De bal was eerst op de Zwolse linkerflank en de keeper bewoog logischerwijs mee naar de rechterkant van zijn doel. Toen de bal naar het midden kwam, bleef hij te veel in de rechterhoek hangen in plaats van terug naar het midden te gaan. Daardoor kon hij de uiterste linkerhoek nooit meer bereiken. De problemen liggen over het algemeen niet bij Room, maar deze bal was houdbaar.
Dat doelpunt viel in een periode dat Vitesse na een zeer aanvallende tien minuten was uitgeraasd. Er kwam in offensief opzicht niets meer tot stand en diverse spelers regen de mislukkingen aaneen. Manhoef, door Cocu ten onrechte op links geposteerd, kwam daar totaal niet uit de verf. Kozlowski heeft techniek en een versnelling aan de bal, maar kiest dit seizoen bijna steeds verkeerde voortzettingen. Meulensteen, al vrij snel uitgevallen, miste een enorme kans en is in zijn spel bij lange na niet de speler van de tweede helft van het vorige seizoen. Pinto leek in de eerste helft bij het aan- en meenemen van ballen een paar keer stroomdraad aan zijn linkerschoen te hebben
Als spits stond Voelkering Persson binnen de lijnen, ook alweer een onbegrijpelijke keuze van de trainer. Ik vraag me toch in alle gemoede af waarom Technisch Directeur Schmedes heeft gedacht: laten we hem eens huren en een optie tot koop nemen. De Zweed heeft bij Lecce FC nul doelpunten en nul assists op zijn naam staan. Naar eigen zeggen heeft hij in de jeugd wel gescoord. Dat moet dan wel tegen hele zwakke tegenstanders zijn geweest. Hij is niet weg te steken in de diepte, is geen aanspeelpunt, kan niet goed koppen en heeft geen neusje voor de goal. Tel uit je winst.
Ik heb dat vorig seizoen al eens geopperd: zet bij gebrek aan echte spitsen Van Ginkel maar in de punt en laat Manhoef en Jonathans, De Regt of Boutrah daaromheen zwerven. En daarachter als aanvallende middenvelder Kozlowski, die op die positie veel beter tot zijn recht zal komen dan op de vleugel voorin. Het is een creatieve manier van roeien met de riemen die je hebt, maar niet aan Cocu besteed. En kennelijk ook niet aan de assistenten Van der Weerden of Janssen, of hun stem weegt te weinig door.
Gelukkig herstelde Cocu zijn fout met Manhoef en liet hij hem na een halfuurtje naar rechts verhuizen. Daar heeft de snelle dribbelaar zijn linkerbeen aan de binnenkant en kan hij snel wegdraaien en binnendoor voor de voorzet, een schot of een schijntrap kiezen. Het was zeer terecht dat hij als gevaarlijkste man in de slotfase de gelijkmaker kon produceren. Hij had daarbij het geluk, dat de ploeg tot dan toe ontbrak, enorm mee. Bijna op de achterlijn ging de bal eerst door de benen van de verdediger en het schot uit een bijna onmogelijke hoek ging ook nog eens door de benen van de keeper. Als dat niet zo was geweest, wat voor de hand had gelegen, was de buitenspeler ongetwijfeld verketterd, omdat hij geen voorzet had gegeven.
Het positieve punt van deze wedstrijd was dat ik nu wel een ploeg heb gezien die vanaf minuut één strijd wilde leveren. Het leverde vooral in de tweede helft ook legio corners, veel halve kansen en een paar hele op. Daar kwam niets uit en als er niets verandert, vrees ik dat de kans op doelpunten tegen betere ploegen dan PEC Zwolle nog veel kleiner gaat zijn.
Go Ahead Eagles is zo’n betere tegenstander, met name in eigen huis. Zij spelen met een hoge intensiteit, vormen een echt team en hebben meerdere wapens met snelle spitsen, de traptechniek van Rommens en de aanvallende impulsen van linksback Bas Kuipers. Het zal mij benieuwen of Cocu door de juiste mensen op te stellen en met lef en fanatisme te spelen daar tegenwicht aan kan bieden. Zo niet, dan wordt de ploeg in Deventer opgevreten.
Vitesse-PEC Zwolle 1-1
25. Namli 0-1, 88. Manhoef 1-1