van onze AS-redactie
Trainer Eric Arentsen (foto) bezorgde VVO voor het eerst sinds 41 jaar weer een titel. Zijn ploeg deed dat op indrukwekkende wijze. De hand van de trainer was duidelijk zichtbaar. Arentsen bleef echter bescheiden. “Alle lof gaat naar de spelers.”
Met gepaste trots keek Arentsen zondagmiddag naar zijn feestvierende spelers. “Ik vind het zo mooi voor die gasten”, sprak de Velpenaar bijna vertederend. “Iedereen roept het hele seizoen dat wij de beste ploeg zijn. Dat weet ik natuurlijk ook, maar we hebben vaker met VVO bovenaan gestaan. En dan moet je het toch maar steeds laten zien. Echt, ik ben heel trots op de jongens.”
Arentsen, VVO ‘er in hart en nieren, genoot van het succes. “Vanochtend voor de wedstrijd zat ik even te praten met voorzitter Daan Appels en leider Bert Peterse. Toen kwam ter sprake dat ik al veertig jaar lid was van VVO en twintig jaar geleden als speler in de finale van de nacompetitie met VVO promoveerde naar de derde klasse. Nu maak ik dat als trainer mee. Dat is toch geweldig. Maar nogmaals, de spelers hebben het gedaan. We zijn dit seizoen met twintig spelers begonnen en natuurlijk heeft niet iedereen evenveel gespeeld. Toch zijn we ook met twintig man geëindigd. Dat is belangrijk en dat maakt me trots.”
Die grote saamhorigheid is volgens Arentsen de kracht van VVO. “Maar daarnaast waren we, met alle respect voor onze tegenstanders, ook ‘voetballend’ zo veel beter dan de andere ploegen. Ik heb de spelers ook steeds gezegd: als je in de derde klasse een kans wil hebben, dan moet je ‘voetballend’ uit de vierde klasse. Anders heb je er weinig te zoeken.”
Het kampioenschap en de promotie komt voor VVO precies op tijd. Tegen Loil maakte de ploeg duidelijk het niveau van de vierde klasse ontgroeid te zijn. “Maar ik was over de eerste helft niet eens tevreden”, zei Arentsen. “Maar het klopt, de promotie is goed voor de club. Op Joost Baarslag , die naar De Bataven vertrekt, en Bert Peterse na heeft iedereen aangegeven bij VVO te blijven. Casper Athmer is dan nog even onduidelijk, omdat hij in Delft gaat studeren. En er komt ook nog wat bij. Zo keert Rudy Aziz, na zijn uitstapje bij Presikhaaf en Veluwezoom, volgend seizoen weer terug.”
Een opmerkelijk moment tijdens het kampioensduel was de wissel van doelman Johan van den Hurk voor de 43-jarige Frans Budel. “Bij 6-0 durfde ik dat wel aan”, zei Arentsen met een vette glimlach. “Frans heeft 23 jaar in het eerste elftal gestaan en is ook nu nog belangrijk voor dit elftal. Als persoon, als leider en als bindend element. Voor hem heb ik diep respect. Voor mezelf wist ik al heel lang dat ik dit zou doen. Johan van den Hurk heeft het geweldig gedaan, maar naar Frans toe was dit een blijk van waardering. Dit had hij verdiend.”