De 1-0 nederlaag van Vitesse uit tegen FC Utrecht was symbolisch voor het hele seizoen. Onnodig, maar ook weer niet onlogisch, gezien het te grote aantal fouten dat door de Arnhemse ploeg vrijwel wekelijks op cruciale momenten wordt gemaakt.
Positief was het feit dat ook nu niet te zien was dat de ploeg van (dit keer) interim-coach Hofs al gedegradeerd is. Er was inzet, bij vlagen waren er met name in de eerste helft ook aardige combinaties. Maar het steeds terugkerende probleem is, dat het altijd na een aantal schijven door slordigheid misgaat. En als dan de beste speler van de ploeg, Aaronson, kort voor de rust verzuimt om Vitesse op voorsprong te zetten door een opgelegde kans te missen, weten alle nauw bij Vitesse betrokkenen al bijna zeker dat het wederom fout zal aflopen.
Nog even iets over die nauwelijks te missen kans. Het probleem daarbij was volgens mij dat Aaronson al dacht dat hij de goal had gemaakt en het niet nodig vond om zijn opties zorgvuldig te overwegen. Dat alles moet uiteraard in een flits van een seconde gebeuren, maar de Amerikaan is goed genoeg om dat uitstekend te kunnen.
In het scenario met die enorme misser paste feilloos dat de Utrechtse formatie kort na rust een doelpunt uit het niets maakte. Van net buiten het strafschopgebied liet invaller Jensen een felle schuiver los. Die vloog er pardoes in en dat mag doelman Room zich toch echt wel enigszins aanrekenen. De onverwachte en onverdiende goal zette het zeer matige FC Utrecht in een zetel. De ploeg van trainer Jans hoefde ineens niet zo nodig meer. Die ploeg hoefde zich niet nerveus te maken en aan te dringen, met alle risico’s die daaraan verbonden zouden zijn. En Vitesse liep voor de zoveelste keer achter de feiten aan en andermaal, zoals te verwachten, zonder succes.
A ls je deze wedstrijd hebt gezien, kun je je de vraag stellen of dit FC Utrecht nu zoveel beter is dan Vitesse. Mijn antwoord is: optisch niet, het veldspel van de Utrechters is niet duidelijk van hoger niveau. Het verschil zit hem in iets meer degelijkheid achterin en meer schotvaardigheid voorin en dus minder goals tegen en meer voor. Vitesse laat verdedigend altijd wel enkele steken vallen en mist aanvallend kracht en scherpte. Het zijn negatieve factoren die bepalend zijn voor de resultaten.
Voor de ranglijst maakt de nederlaag niets meer uit, maar een positieve uitslag was toch leuk geweest. Voor de ploeg, de technische staf en vooral ook de vijfhonderd trouwe uitsupporters. Het mocht dus niet zo zijn, maar de meegereisde fans zullen wel tevreden zijn met de door het team getoonde inzet.
Tot zover deze grove analyse, die in de huidige fase van de club in feite zinloos is. Als er namelijk volgend seizoen überhaupt nog mag worden gespeeld, zal dat zijn met een totaal ander elftal. We zitten in de situatie dat we angstig moeten hopen op een nieuwe start in de Keuken Kampioen Divisie.
De situatie waarin Vitesse verkeert, is nóg belabberder dan we met zijn allen hebben kunnen inschatten. Er is nog heel veel voor nodig, en op ultrakorte termijn, om de club te kunnen laten voortbestaan. In dat verband kan het zeer belangrijk zijn dat Vitesse volop en breed goodwill kweekt met de enorme saamhorigheid die wordt getoond door middel van de fantastisch lopende crowdfunding en de massale steun van supporters en andere medestanders in deze sportief en juridisch loodzware tijden. Vitesse is een echte club, die bij Arnhem hoort en hoort te blijven. Hopelijk realiseert de KNVB zich dat (nu) ook.
Mentaal moeten we ons instellen op een paar zeer onrustige weken met zo’n beetje iedere dag nieuwe informatie, al dan niet schokkend. Hopelijk gaat de thriller waar we in zijn beland op het allerlaatste moment alsnog een happy end krijgen.
FC Utrecht-Vitesse 1-0
48. Jensen 1-0