Column
———
Hans Witjes

Na de wanvertoning qua coaching en spel viel de schade voor Vitesse bij Rapid Wien met een 2-1 nederlaag uiteindelijk nog mee. Al had er tegen de zwakke Oostenrijkers in het laatste halfuur met een man meer zowaar nog een beter resultaat in gezeten. Dat het numerieke overwicht niet meer opleverde, is typerend voor het huidige Vitesse. Het maakt de return in Arnhem onnodig moeilijk.

De tweede helft was een stuk minder slecht dan de eerste, maar dat neemt niet weg dat ik me groen en geel heb geërgerd. Vooral aan een aantal absurde keuzes van trainer Thomas Letsch. Bazoer was klaarblijkelijk niet fit. Heel vervelend, want in goede vorm is hij van groot belang als middelste man binnen het centrale trio, zowel verdedigend als aanvallend. Letsch vond het de beste oplossing om Oroz als vervanger op te stellen, een speler die niet kan verdedigen én niet kan opbouwen. Dat weet iedereen die iets van voetbal snapt, alleen de Duitse trainer blijft een rotsvast vertrouwen in de Kroaat houden. Hij liet hem de volle negentig minuten falen.

Dat vertrouwen heeft Letsch in een aantal andere spelers niet. Dat blijkt uit zijn jojobeleid met spelers als Buitink, Gboho en Huisman. Buitink heeft enkele zeer behoorlijke wedstrijden gespeeld. Tegen PSV en Rapid Wien zat hij ineens weer op de bank. Gboho was wedstrijden lang buiten beeld, nu mocht hij in deze belangrijke Europese wedstrijd vanuit het niets in de basis opdraven. Huisman speelde in een bepaalde periode veel, de laatste tijd komt hij helemaal niet meer aan de bak. Dan hebben we ook nog de talentvolle Cornelisse, die nu niet beschikbaar was, maar stelselmatig wordt genegeerd. Wie het nog snapt, mag het zeggen. Ik in ieder geval totaal niet, ik denk dat dit dé manier is om spelers onzeker te maken en te voorkomen dat zij ritme krijgen.

Het zou de reden kunnen zijn waarom Gboho wederom zwaar teleurstelde. Ik zie soms flitsen van hem die voetballend vermogen verraden. Het zijn er veel te weinig, maar of hij meer zou kunnen brengen, blijkt alleen als hij een keer een echte kans krijgt. Buitink verdient een basisplaats, maar de nieuwe spits Grbic moet zo nodig spelen, zeker tegen zijn oude club. De Oostenrijker doet enorm zijn best, maar ik zie zijn meerwaarde niet.

Wat ik ook niet begreep, is waarom Openda het grootste deel van de wedstrijd op het middenveld liep. Hij moet met zijn snelheid scherp staan, zodat hij in de diepte kan worden gestuurd. De Belg maakte een mooie goal, maar miste ook twee dotten van kansen. Wat veel erger is, hij kreeg alweer een onnodige gele kaart, waardoor hij in de terugwedstrijd geschorst is. Letsch ging op die dommigheid van de recidivist in het interview na de wedstrijd helemaal niet in. De Duitser wist zelfs niet eens dat die gele prent een schorsing oplevert. Openda wil naar een grotere club dan Vitesse, maar hij is daar qua doelgerichtheid en zelfbeheersing (nog?) niet rijp voor.

Over Oroz heb ik het al gehad, goedwillend, maar hij kan er weinig van. Los van allerlei andere vreemde acties was hij aan beide tegengoals schuldig. Bij de eerste had hij de overlappende speler moeten opvangen, bij de tweede liet hij zich kinderlijk uitspelen.

Doelman Houwen liet bij de eerste tegentreffer nog eens zien hoe zwak hij is op hoge ballen. Hij stond totaal verkeerd en kwam niet verder dan met de bal meelopen. Kort daarna kwam daar een ketser op de rand van het strafschopgebied achteraan en daarna oogde hij ook nog een paar keer onzeker. Vitesse heeft naast andere moeilijkheden ook een keepersprobleem.

Doekhi ging om toch wat voetballend vermogen te creëren te veel doen. Zijn kracht ligt in het sobere verdedigen en de bal spelen naar mensen die er meer mee kunnen dan hij. Als de aanvoerder zelf aanvallend op avontuur gaat, is mislukking nabij. Rasmussen gaf in de beginfase een gruwelijk verkeerde pass, maar herstelde zich later in de wedstrijd goed.

Tronstad had een beroerde start, later ging het beter, zeker in overtal. Domgjoni had enkele goede acties, die lieten zien dat hij wel technische kwaliteiten heeft, maar het was alles bij elkaar veel te weinig. De wingbacks Dasa en Wittek kwamen pas goed los in de fase met een man meer. Aan de zijkanten ontstond toen ruimte voor hen om tot gevaarlijke voorzetten te komen. In het eerste uur lukte dat vooral bij Dasa nauwelijks.

Over de spitsen Openda en Grbic heb ik het al gehad. Invaller Baden Frederiksen was één keer gevaarlijk met zijn sterke linkerbeen. Verder liet hij een bal een keer goed van zijn hoofd afglijden, die net naast ging.  Dit ondanks het feit dat hij totaal geen kopspecialist is, bij kopduels komt hij niet verder dan schijnduelleren.

Dit Rapid Wien bleek in Wenen een te kloppen ploeg. Of Vitesse die in Arnhem gaat uitschakelen, is echter maar zeer de vraag. Daarvoor zijn twee dingen nodig: de trainer moet logische keuzes maken en het elftal dat hij dan opstelt, moet een van zijn schaarse goede dagen hebben.

Rapid Wien-Vitesse 2-1
1. Druijf 1-0, 16. Grull 2-0, 74. Openda 2-1