Column
———
Hans Witjes

Vitesse heeft de herdenking van clubicoon Theo Bos tegen AZ geen luister kunnen bijzetten met puntenwinst. In een oersaaie wedstrijd in het Gelredome leed de ploeg van trainer Phillip Cocu een verdiende 0-1 nederlaag.

Zelf kon ik het naar de vrijdagavond verplaatste duel niet bijwonen. Vanaf ongeveer middernacht heb ik uitgesteld zitten kijken, terwijl ik de uitslag al wist. Daar is sowieso al weinig aan, maar ik hoopte dat ik in ieder geval nog voetbal van enig niveau te zien zou krijgen. Dat was jammer genoeg nauwelijks het geval, het werd een nachtelijke marteling.

Als tegen mij was verteld dat de doelman van, pak ‘m beet, Alkmaarsche Boys 3 voor één keer bij AZ onder de lat had mogen staan, had ik dat kunnen geloven. De onlangs door de Noord-Hollanders aangetrokken Ryan heeft één keer een onzuiver schot van Bero over de lat moeten duwen en zich verder bezig gehouden met simpel kruimelwerk. Het zegt alles over de aanvallende impotentie van Vitesse.

Niet dat de formatie van trainer Jansen nou zo geweldig speelde, verre van dat zelfs. Zonder de geschorste regisseur Clasie bakte die er, op enkele dreigende momenten na, ook weinig van. Dus als er een kans was geweest om de Zaankanters pijn te doen, dan was het wel op deze gedenkwaardige avond. Middelmaat, of zelfs nog veel minder dan dat, was bij Vitesse echter troef. Geen enkele speler blonk uit. Bij wijze van uitzondering zijn de standaard vijfjes en zesjes die De Gelderlander wekelijks aan spelers uitdeelt, dit keer allemaal terecht.

In zo’n moeizame wedstrijd helpt natuurlijk niet als de tegenstander het enige doelpunt in de schoot geworpen krijgt. Net als tegen Ajax verzuimde Vitesse twee man in te schakelen bij een korte corner van Karlsson. De Zweed ontving de bal simpel terug, kon zo maar meters maken met de bal en haalde uit met een voor zijn doen matig schot in de korte hoek. Een houdbare bal, zeker voor een keeper met een lengte van meer dan twee meter, maar Scherpen greep mis: 0-1.

De instabiliteit van deze nota bene in de voorselectie van Oranje opgenomen keeper is toch wel een probleem. Op deze avond verrichte hij ook weer enkele knappe reddingen, maar fouten zoals tegen AZ heeft de lange doelman dit seizoen toch vaker gemaakt. Op deze manier kan Vitesse lang niet altijd op hem bouwen.

Trainer Cocu had helaas ook weer een aantal rare fratsen. Allereerst begreep ik het passeren van Flamingo niet. Een uitstekende speler, op meerdere plaatsen inzetbaar, die als één van de eersten op het wedstrijdformulier hoort te komen. Oroz doet het heel aardig als centrale verdediger, maar de huurling van Sassuolo is gewoon beter.

Dan het inbrengen van Bialek direct na rust. Klaarblijkelijk een lievelingetje van de trainer, want de zwak presterende Pool blijft maar kansen krijgen in de spits. Waarom negeert Cocu de uit de eigen opleiding afkomstige ras-Arnhemmer Jonathans steeds? Een speler met een sterk linkerbeen, een goede dribbel, een behoorlijke snelheid, inzicht en lef. 

Verder bracht de trainer in de 54^e minuut Vidovic voor Kozlowski. Op zich kon dat, want de tweede Pool in de selectie had niet zijn avond. Maar aangezien Vitesse een schrijnend gebrek aan creativiteit heeft, zou ik genoemde twee spelers allebei opstellen. Je kunt wel door blijven modderen met de kilometers verslindende Bero als valse spits, maar dat is nu juist een speler waarvan je hoopt dat hij níét degene is die in scoringspositie komt. Van de aanvalskracht van Vitesse blijft met de opstelling waar Cocu voor koos vrijwel niets over als Manhoef zijn dag niet heeft. Daar veranderde de komst van de sprintende cultfiguur Yapi in de 82^e minuut uiteraard ook niets aan.

Positief vond ik wel dat de instelling van de ploeg goed was en dat die ook wel regelmatig probeerde druk op de tegenstander te zetten en aan te vallen. Dat is een pluspunt voor de trainer,  maar bij zijn werk hoort ook dat hij logische keuzes maakt in zijn beginopstellingen en bij  zijn wissels. En dat is lang niet altijd het geval geweest, ook in deze wedstrijd niet.

Er zijn voor Vitesse nu nog maar tien wedstrijden te spelen. Dat betekent dat de momenten van de waarheid nabij komen. De ploeg is de afgelopen wedstrijden niet in staat gebleken om een behoorlijke buffer op te bouwen ten opzichte van de degradatieplekken en dreigt in een regelrecht ‘do-or-die’-scenario terecht te komen. Om de druk enigszins van de ketel te halen, moet de ploeg zaterdag op ‘Het Kasteel’ bij Sparta Rotterdam winnen. Onmogelijk is dat zeker niet, want die dit seizoen verrassend goede ploeg zit nu in een mindere fase. Hopelijk kan de geelzwarte ploeg de punten met de steun van het volle uitvak mee naar Arnhem nemen.

Vitesse-AZ 0-1
30. Karlsson 0-1